Atalar Dinine Yaklaşım 🗿
🗿 Atalarımızı Uyar: Bulduğumuz Din ve Kur’an’ın Evrensel Uyarısı
Kur’an, insanların vahye karşı tarih boyunca gösterdiği tepkileri, çeşitli peygamberlerin örnekleri üzerinden ele alır. Bu tepkiler genel olarak iki ana grupta toplanabilir: vahye teslimiyet ve atalar dinine bağlılık.
Olumlu tepki, Kur’an’da şöyle özetlenir:
“İşittik ve itaat ettik.” (Bakara 2/285)
Olumsuz tepki ise yalanlama, alay etme ve inkar biçiminde ortaya çıkar. Kur’an, bu olumsuz tepkilerin arka planında çoğu zaman atalardan devralınan inançlara körü körüne bağlılık bulunduğunu vurgular.
Atalar Dinine Bağlılık Örnekleri
Peygamberlerin kavimleri, tebliğe karşı direnirken çoğu zaman atalarını gerekçe gösterirler:
-
Nuh (as) kavmi:
“Biz atalarımızdan böyle bir şey işitmedik.” (Müminun 23/24)
-
Hud (as) kavmi:
“Atalarımızın taptıklarını bırakalım mı?” (Araf 7/70)
-
Salih (as) kavmi:
“Atalarımızın taptıklarına tapmaktan vaz mı geçelim?” (Hud 11/62)
-
İbrahim (as):
“Babalarımızı böyle yaparken bulduk.” (Enbiya 21/53; Şuara 26/74)
-
Musa (as) ve Harun (as):
“Bizi atalarımızın üzerinde bulunduğu şeyden mi çevireceksiniz?” (Yunus 10/78)
-
Yusuf (as):
“Siz ve atalarınızın uydurduğu isimlere tapıyorsunuz.” (Yusuf 12/40)
-
Muhammed (as):
“Bu adam, sizi babalarınızın taptığından çevirmek istiyor.” (Sebe 34/43)
Kur’an, bu tavrın evrensel ve değişmez bir direnç biçimi olduğunu belirtir:
“Biz, babalarımızı bir yol üzerinde bulduk ve onların izlerine uyuyoruz.” (Zuhruf 43/23)
Kur’an’ın Atalar Dinine Yaklaşımı
Kur’an, ataların dinine körü körüne bağlılığı açıkça reddeder:
“Babaları bir şey bilmeyen, doğru yolu bulamayan kimseler olsalar da mı?” (Maide 5/104)
“Allah asla kötülüğü emretmez.” (Araf 7/28)
Bugün de bazı insanlar, Kur’an’a değil, atalarından devraldıkları yorum ve uygulamalara dayalı bir din algısını sürdürmektedir. Oysa Kur’an, aklı kullanmayı ve doğrudan vahye tabi olmayı emreder:
“Bu Kur’an, insanlara basiretlerdir; kesin inananlar için hidayet ve rahmettir.” (Casiye 45/20)
Sonuç
Kur’an’a göre kurtuluş, ataların dinine bağlılıkla değil, Allah’ın apaçık vahyine samimiyetle sarılmakla mümkündür:
“Bizim uğrumuzda çaba gösterenlere elbette yollarımızı gösteririz.” (Ankebut 29/69)
UYARI / HATIRLATMA
Yorumlar
Yorum Gönder