KURANDAN DERSLER ÇIKARMAK 🌐

  ​Meleklere İman: İçsel Tanıklığın Hakikati ​ Kan Dökebilen Varlığa Duyulan Güven ​Kur’an, insanın yaratılış sahnesini çarpıcı bir ontolojik tartışmayla başlatır: ​ “Hani Rabbin meleklere: ‘Ben yeryüzünde bir halife var edeceğim’ demişti. Onlar da: ‘Orada bozgunculuk yapacak, kan dökecek birini mi var edeceksin?’ dediler.” (Bakara 2/30) ​Melekler insanın yıkıcı potansiyelini (bozgunculuk ve kan dökme) görürken; Allah, insandaki bilgi ve bilinç kapasitesine işaret eder: “Âdem’e bütün isimleri öğretti…” (Bakara 2/31) . Ardından gelen secde emri, aslında insanın bu ayırt etme yetisine (furkan) selam durulmasıdır. Buradaki secde, fiziksel bir eğilme değil; insanın iç dünyasındaki doğruyu yanlıştan ayıran yüksek melekelerin (yeteneklerin) kabulüdür. ​Melekler: Dışsal Figürler mi, İçsel Şahitler mi? ​Kur’an’da meleklerin işlevleri; yazma, tanıklık etme ve ilham verme olarak tanımlanır. Özellikle Kaf Suresi'ndeki anlatım dikkat çekicidir: ​ “Sağında ve solunda oturan iki alı...

​ Fıtrat Dininde İman: Güven, Tanıklık ve Değişmez Yasalar Kur’an’da iman, sanıldığı gibi ezberlenmiş maddelere verilen zihinsel bir onay değildir. İman; güvenmek, dayanmak ve yüzünü evrensel hakikate dönmektir. “Yüzünü hanîf olarak dine çevir; Allah’ın insanları üzerine yarattığı fıtrata.” (Rûm, 30) Bu perspektifte iman, körü körüne bir teslimiyet değil; Allah’ın insanın içine, tarihe ve yeryüzüne koyduğu rehberliğe duyulan sarsılmaz güvendir. 1. Meleklere İman: İç Sese Güvenmektir Melek, ilahî işlevin, bilinç uyarısının ve şahitlik mekanizmasının adıdır. Fıtrî Pusula: Şems Suresi (7–8), nefse iyinin ve kötünün ilham edildiğini bildirir. İnsan, okuldan veya kültürden önce özündeki bu sesle doğruyu bilir. Vicdanın Şahitliği: İçimizdeki “Bu yanlış!” diyen ses, meleki bir tanıklıktır. Meleklere iman; bu içsel pusulayı susturmamak, onun doğruluğuna güvenmektir. 2. Kitaplara İman: İlahi Yasalara Güvenmektir Kitaplara iman, mushafı yalnızca kutsal bir metin olarak algılamak değildir. As...