KURANDAN DERSLER ÇIKARMAK 🌐

KUR’AN’IN KENDİ KENDİNİ İNŞASI Kelime, Kavram ve Anlamın Vahiy İçi Serüveni Kur’an’ın anlaşılması için dış bir otoriteye muhtaç olduğu iddiası, sadece teknik bir yöntem tartışması değil; bizzat Kur’an’ın kendi ontolojik beyanıyla çelişen bir tutumdur. Vahiy; kendisini Mübîn (apaçık) , Mufassal (ayrıntılı) ve Tasrif (çeşitlendirilmiş) olarak tanımlayarak, anlamın merkezine insan zihnini değil, bizzat ilahî kelâmın kendi iç bütünlüğünü yerleştirir. 1. Kelime: Sözlük Nesnesi Değil, Vahiy İçi Bir Hakikat Kur’an’daki kelimeler, dondurulmuş birer "sözlük maddesi" değildir. Kur’an kelimeleri, vahyin indiği toplumdaki sınırlı anlamlarından sıyrılıp vahiysel bir dönüşüm geçirirler. Yaşayan Anlam: Kelime, Kur’an içinde bir serüven izler. Farklı bağlamlarda sınanır ve kıssalarla ete kemiğe bürünür. Bağlamsal Öncelik: "Bu kelime sözlükte ne anlama gelir?" sorusundan önce, "Kur’an bu kelimeyi nerede, hangi zıtlık içinde ve hangi kavramın yerine kullanıyor?" sorusu...