.png)
🌌 Mülk Suresi: Egemenlik mi, Bilinç mi?
“Tebâreke” ile başlayan bir evrende, egemenlik sadece mülkü olanın mı, yoksa varlığı bilinçle okuyanın mı?”🕊️ Girişteki Sarsıcı Çarpışma:
“Ellezî halaka’l-mevte ve’l-hayâte li-yeblüvekum eyyüküm ahsenu ‘amelen.” (67:2)
“Hanginizin daha güzel iş yapacağını sınamak için ölümü ve hayatı yaratan O’dur.”
❗ Önce ölüm, sonra hayat diyor.
Bu terslik, bir “varlık paradoksu”na işaret:
Hayat sanılandan sonra mı başlıyor?
Yoksa doğumdan önce ölümle mi tanıştık?
🔍 Kozmik Körlük Eleştirisi:
“Size işitme, görme ve gönüller veren O’dur. Ne de az şükrediyorsunuz!” (67:23)
Burada üç şey veriliyor:
-
Sem‘ (işitme): Hakikati duyma imkânı
-
Absâr (görme): Delilleri fark edebilme
-
Ef’ide (gönüller): Anlamı işleyip vicdanda yargılama gücü
Ve hemen ardından gelen tokat gibi bir ifade:
“Ama siz yine de şükretmiyorsunuz.”
Demek ki şükür, sadece teşekkür değil, hakikati tanıma ve ona göre yaşama bilincidir.
🕳️ Göğe Bakış: Kozmik Tefekkür ve İçsel Boşluk
“Yedi göğü tabaka tabaka yaratmıştır. Rahmân’ın yaratmasında hiçbir çatlak göremezsin. Bak bir bak! Bir bozukluk görüyor musun?” (67:3)
❗ Sürekli bakmaya teşvik var:
“Yine bak, bakışın sana yorgun ve bitkin dönse bile...” (67:4)
Bu, düşünen bilince meydan okuma!
Varlıkta bir kusur arayacak kadar derin bakışın varsa, kendine de o kadar derin bak!
Yorgun düşene kadar evrene ve nefsine bak…
🔥 Azap Tasviri mi, Psikolojik Portre mi?
“Cehenneme atıldıklarında onun homurdandığını ve kaynadığını işitirsiniz.” (67:7)
Bu sadece bir fizikî azap değil.
İçsel dünyasını körelten insanın, vicdanının fokurdadığı bir tablo olabilir.
Cehennem, dışsal değil, belki de bilinçte başlayandır.
Kendi inkârına, körlüğüne ve bencilliğine maruz kalan insanın içsel çöküşü…
🧠 Akletmeyenlerin Suçu:
“Eğer dinleseydik ya da akletseydik bu çılgın ateşin halkı arasında olmazdık.” (67:10)
‼️ Klasik suçlu: Akletmeyen insan!
İman etmemek değil, duymamak ve düşünmemek temel sebep olarak sunuluyor.
🧭 Gecenin Gölgesinde Kibir:
“Geceleyin sizi yere geçirecek olan ya da üzerinize taşlar yağdıracak olan kimdir?” (67:16-17)
Burada gökten gelen bir yıkım tehdidi var.
Ama bu, sadece fiziksel bir afet değil.
“Üzerine taş yağması”, taşlaşmış bilinçleri sarsan bir uyarı metaforu olabilir.
Gece: bilinçsizlik, taş: hakikat, yeryüzü: benlik…
🌱 Sona Doğru: Kim Gerçekten Güvende?
“Suyunuz çekiliverse, size kim bir akarsu getirebilir?” (67:30)
Bu soru bir kıyamet betiği değil.
Bir uyanış sorusu.
Modern insanın sahip olduğunu sandığı her şeyi sorgulayan çıplak bir tehdit:
“Senin zannettiğin mülk, kimin aslında?”
🌌 Sonuç: Mülk Gerçekten Kimin?
-
Mülk, sadece fiziksel sahiplik değil;
bilinç, algı ve sorumluluk alanıdır. -
Hakiki mülk sahibi, ölümü ve hayatı birlikte yaratandır:
Varlığı anlamlandırmayı dahi sana sunandır.
İster istemez soruyorsun:
🌑 Mülk sende mi, yoksa sen mülkte misin?
🌕 Sen mi egemensin, yoksa varlık mı seni yönetiyor?
UYARI / HATIRLATMA
