KURANDAN DERSLER ÇIKARMAK 🌐

  📿 YARATILMIŞLARIN TESBİHİ 🔤 Tesbih Kavramı Tesbih kelimesi, Arapça “se-be-ha” fiilinden türemiştir. Bu kök; yüzmek, uzaklaşmak, akıp gitmek, hızlı hareket etmek gibi anlamlar taşır. Kur’an’da bu kök, gök cisimlerinin yörüngedeki düzenli hareketi için de kullanılır: “Hepsi bir yörüngede akıp gitmektedir.” (Enbiya 21:33; Yasin 36:40) Dolayısıyla tesbih, sadece “sözle Allah’ı yüceltmek” değil; aynı zamanda sürekli, kesintisiz, uyumlu ve sapmadan işleyen bir varoluşsal eylem demektir. 🌍 Kur’an’da Tesbih Eden Varlıklar Kur’an’da birçok kez, göklerde ve yerde bulunan her şeyin Allah’ı tesbih ettiği bildirilir: “Göklerde ve yerde olan her şey Allah’ı tesbih etmektedir.” (Hadid 57:1; Haşr 59:1; Saf 61:1) Bu ayetlerde kullanılan fiil, geçmiş zaman kipindedir (sebbaha) . Ancak Arapça’da bu kalıp, sadece geçmişi değil, süreklilik ve devamlılığı da ifade eder. Yani, tesbih bütün varlıkların her an yerine getirdiği bir gerçektir. 🌠 Tesbih ve Kozmik İtaat Fussilet 41:1...

"Mîm" Harfi: Dönüşümün, Vahyin ve Mahiyetin Anahtarı – Ahmet’ten Muhammed’e Mîm (م) harfi, Arap alfabesinde dudakların kapanmasıyla oluşan, nefesin burundan hafifçe çıktığı eşsiz bir sestir. Bu kapanış, bir koruma ve muhafaza halini işaret eder. Bu harfi, Ahmet'ten Muhammed'e olan dönüşümün, ilahi mesajın başlangıcından kemale eriştiği noktanın sembolü olarak ele alabiliriz: "Ahmet" : Vahyin ilk tecellisi, insanın yaratılışındaki başlangıç hali, ilk ilahi nefes. "Muhammed" : İlahi mesajın tamamlanışı, kemal noktası, son ve nihai tezahürü. "Mîm" harfi, bu iki kutup arasında adeta bir kanal , kutsal bir bağlantı noktası, bir köprü görevi üstlenir. Arap alfabesinde hem başta, hem ortada, hem de sonda yer alabilme özelliğiyle, bu geçişkenliği ve her aşamada varoluşu sembolik olarak güçlendirir. Mahiyet Kavramı ve Mîm'in Derinliği "Mîm", "mahiyet" (öz, hakikat) kelimesinin ilk harfidir. Bu, "Mîm"in yalnız...