Vahyin Toplumsal Evrimi 🔁
Vahyin Toplumsal Evrimi: Âdem’den Son Nebî’ye Kur’an Perspektifiyle 1. Giriş Kur’an’a göre vahiy, bireysel bir deneyim değil, toplumsal bir uyarıdır. Elçiler, içinde bulundukları toplumun diline, kültürüne ve üretim biçimine uygun bir mesaj ile gelirler. Bu sadece konuşulan dili değil, kullanılan mecazları, örnekleri ve hukuk düzenini de kapsar: “Biz her elçiyi, kendi kavminin diliyle gönderdik ki onlara açıkça anlatsın…” (İbrahim 14:4) İnsanlık tarihinin ekonomik ve sosyal gelişimi, tarım toplumlarından hayvancılık kültürüne, oradan şehirleşmeye ve nihayet ticaret merkezli toplumlara doğru evrilmiştir. Kur’an’daki kıssalar, bu toplumsal evrimi yansıtan bir süreklilik içinde yer alır. --- 2. Toplumsal Evrim ve Vahyin Üslubu Toplum Tipi Nebî(ler) Kur’an Ayetleri Öne Çıkan Mecazlar & Temalar Tarım Toplumu Âdem, Âdem’in iki oğlu, Nûh Bakara 2:35, Mâide 5:27, Nûh 71:17–18 Ağaç, meyve, yasak ürün, toprak bereketi, ekin Hayvancılık Toplumu Sâlih, İbrahim, Mûsâ Şems 91:13, Hûd 11:64, Kasa...