Kayıtlar

harfleri etiketine sahip yayınlar gösteriliyor

HURUFU MUKATTA "Ha Mim Ayn Sin Kaf" (ح م ع س ق) harfleri 

Resim
Şûrâ Suresi (42. Sure): Hurûfî Yapı ve Kozmik Vahiy Kur’an’da “Hâ Mîm” ile başlayan yedi surenin dördüncüsü olan Şûrâ Suresi, diğerlerinden farklı olarak sadece Hâ Mîm (حم) harf grubuyla yetinmez; hemen ardından ‘Ayn Sîn Kâf (عسق) harfleriyle metafizik derinliğini artırır. Bu durum, surenin içeriğinde sadece hayat ve bilinç eksenli bir vahiy değil, aynı zamanda kozmik bir yasaya, zamansal sırra, görünen ve görünmeyen bilince işaret eden çok katmanlı bir hurûfî mimari kurar. 1. Giriş: Harfler ve İlk Ayetler Hâ Mîm. ‘Ayn Sîn Kâf. İşte göklerde ve yerde olanların hepsine ait olan, Azîz ve Hakîm Allah’ın sana ve senden öncekilere vahyettiği budur. Bu açılış, hem bir metafizik haber hem de bir tarihî tebliğ işlevi görür: Vahiy, sadece Hz. Muhammed’e değil, bütün elçilere aynı kaynaktan gönderilmiş evrensel bir rahmet nefesidir. 2. Hurûfî Anlam Çözümlemesi Harf Temsilî Anlam Açıklama Hâ (ح) Hayat, rahmet, ilahi nefes Vahyin hayat verici özü – canlılık Mîm (م) Muhatap, bilinç Vah...

HURUFU MUKATTA "Ta Sin" (طس)

Resim
Ṭâ Sīn (طس) ile Başlayan Ayetler ve Sembolik Anlamları Kur’ân-ı Kerim’de bazı sureler, harf kombinasyonlarıyla başlar. Bunlar arasında “Ṭâ Sīn” (طس) ve “Ṭâ Sīn Mîm” (طسم) gibi dizilimler dikkat çekicidir. Bu harf grupları, yalnızca estetik bir başlangıç değil; aynı zamanda içeriksel ve bilinçsel bir yönlendirme sunar. Bu bağlamda “Ṭâ” ve “Sīn” harfleri, hem metafizik anlam taşıyan birer remiz hem de sure içeriğinin şifrelerini taşıyan sembolik birer işarettir. 🔰  “Ṭâ Sīn” ile Başlayan Sureler Kur’ân’da iki sure , “Ṭâ Sīn” harf grubu ile başlar: Neml Suresi (27:1): "Ṭâ Sīn. Bunlar, Kur’an’ın ve apaçık bir kitabın ayetleridir." Kasas Suresi (28:1): "Ṭâ Sīn. İşte bunlar, apaçık Kitap’ın ayetleridir." Her iki ayetin ortak özelliği, harf grubunun ardından gelen cümlenin vahyin açıklığı , kitabın berraklığı ve ayetlerin netliği ile ilgili olmasıdır. Bu, harflerin yalnızca bir sembol değil, içerik düzeyinde bir ön-anlatım (prolog) taşıdığını göster...

HURUFU MUKATTA "ha, mim, ya, ta, sin" (حمطسم)

Resim
🕊️ 1. HÂ-MÎM (حم) Grubu Sureler: Mümin, Fussilet, Şûrâ, Zuhruf, Duhân, Câsiye, Ahkâf Harf Mecazî Anlam Açıklama Hâ (ح) 🫁 Ruh / Nefes / Hayat Kaynağı Sessiz çıkan, derin bir nefes gibi: İlahi can üfleyişi. "Hayy", "Rahîm" gibi ilahi sıfatlara kök oluşturur. Vahiy, hayatiyet taşır. Mîm (م) 🧠 Soru / Bilinç / Rahimsel Derinlik Vahyi içselleştiren kalp, düşünen akıl. Aynı zamanda koruyucu, kapsayıcı bir alan (rahîm) gibi. 🔹 Yorum: "İlahi hayat soluğu (Hâ), sorgulayıcı ve alıcı kalbe (Mîm) ulaşır." "Can veren ruhani bilgi, insanın iç dünyasında yankı bulur." 🔹 Tema: Bu surelerde Kur’an’ın indirilişi , rahmet oluşu , hak ve batıl ayrımı , azap ve kurtuluş konuları güçlü biçimde vurgulanır. Vahyin hayat verici yönü ve insan zihnini diriltici işlevi öne çıkar. 🌊 2. TÂ-SÎN-MÎM (طسم) Sureler: Şuarâ, Kasas Harf Mecazî Anlam Açıklama Tâ (ط) 📏 İstikamet / Duruş / Temizlik Doğru gidiş, yönelme, istikrar. Allah’ın hidayeti ve kulların o yolda dur...

KAF HARFİ "Bilincin son sınırı" قا

Resim
 Kāf Harfi ve Kozmik Mit: "Cebelü’l-Kāf" İslam öncesi ve ezoterik gelenekte  Cebelü’l-Kāf (قاف Dağı)  tüm âlemi çevrelediğine inanılan gizemli bir dağdır. Görünmezdir ama her şey onun etrafında döner. O dağ, dünyanın sınırıdır, gerçekliğin son noktasıdır. Sadece "uyanmış gözler" o dağı görebilir. 📌 Bu mitolojik imayla Kur’an’da "Kāf" harfinin birlikte geçmesi tesadüf değildir: Kāf = Sınır bilinci, içten içe çevrilmiş bir hudut, yani benliğin dış kabuğu. 2. Kāf Harfi Ses Olarak Nereden Çıkar? "Kāf" sesi boğazın en dip noktasından, gırtlak ile üst damağın kesişiminden çıkar. Yani sesin doğduğu sınır. Bu dağ gibi harf, sesin çıktığı "eşik noktasıdır." İçten gelen ama dışa vurulması zor olan bir hakikatin simgesi. 3. Kur’an’da Kāf Harfiyle Başlayan Kavramlar: Kāf harfiyle başlayan Kur'ani kavramlar, çoğu zaman içsel, zihinsel, derin ve düğümlü anlamlar taşır. Hepsi bir iç yolculuğun unsurlarıdır: Kadr (قَدْر) : Ölçü, kader. Kalp (قَلْب...