KURANDAN DERSLER ÇIKARMAK 🌐

♾️ İMAN ve Güzel Örneklik  Kur’an’da Allah’a, meleklerine, kitaplarına ve rasullerine iman; kuru bir kabulleniş değil, bilinçli bir teslimiyet ve hayatı bu imana göre kurma çağrısıdır. Aşağıda her biri için Kur’an’dan delil ayetlerle birlikte bu iman esaslarının nasıl olması gerektiğini açıklıyorum: --- 1. Allah’a İman – Yalnızca O’na Güvenmek ve Boyun Eğmek Kur’an’da Allah’a iman, yalnızca “O vardır” demek değildir. O’nu tek otorite, tek hüküm koyucu ve tek rab (terbiye edici) kabul etmektir. Bu aynı zamanda O’ndan başkasına kulluk etmemek, hüküm ve değer ölçülerini yalnızca O’ndan almaktır: > “Rabbiniz Allah’tır. O'ndan başka ilah yoktur. Her şeyin yaratıcısıdır; öyleyse yalnız O'na kulluk edin.” (En’am, 6/102) > “Hüküm yalnız Allah’ındır. O, yalnız kendisine kulluk etmenizi emretmiştir. İşte dosdoğru din budur.” (Yusuf, 12/40) Gerçek iman, Allah’ın hâkimiyetini sadece gökte değil, yerde ve hayatta da kabul etmektir. --- 2. Meleklere İman – Vahyin Şahitleri ve Taşıyıcıl...

💀 Ölüyü Dirilten HAYAT VERECEK ÇAĞRI Enfâl Suresi 24. Ayet Üzerine Kur’an Merkezli Bir Açıklama > “Ey iman edenler! Sizi, size hayat verecek şeye çağırdığı zaman Allah’a ve Resûl’e icabet edin. Bilin ki Allah, kişi ile kalbinin arasına girer. Ve bilin ki, sonunda O’nun huzurunda toplanacaksınız.”📖 (Enfâl, 8/24) --- 📣 Canlı ve Ontolojik Bir Çağrı Bu ayet, iman edenlere yöneltilmiş doğrudan, uyarıcı ve hayatî bir çağrıyı içerir. Mesaj nettir: ➡️ Allah’a ve Resûl’e icabet edin. Ancak bu çağrının dili, yapısı ve içeriği dikkatle incelendiğinde çok önemli bir anlam ortaya çıkar. --- 🧠 Dilsel ve Gramatik İnceleme Ayetin ilgili kısmında şöyle denir: “اِذَا دَعَاكُمْ” (izâ de‘âkum) – “Sizi çağırdığı zaman” Buradaki "de‘â" fiili tekil, eril ve üçüncü şahıs formundadır. Oysa cümlede iki özne vardır: “Allah ve Resûl”. Eğer iki ayrı özne çağırıyor olsaydı, fiil ikil (da‘āyākum) ya da çoğul (da‘avkum) olurdu. 🔍 Bu gramatik detay gösteriyor ki: 👉 Çağrıyı yapan yalnızca Allah’tır. ...

Nebi ve Rasul: İlahi Mesajın Taşıyıcıları ve Tebliğcileri" 📬  NEBE, NEBİ VE RASUL KAVRAMLARININ ANALİZİ 1. KÖK ANLAMLARI نَبَأَ (n-b-ʾ) : Haber vermek, bildirmek, önemli bir bilgiyi iletmek. رَسَلَ (r-s-l) : Göndermek, iletmek, görevli kılmak. 2. KELİMELERİN SÖZLÜK VE KAVRAMSAL ANLAMLARI A. Nebe (نَبَأٌ) Sözlük Anlamı: "Haber, büyük haber, önemli bilgi." Kur’an’da Kullanımı: "ʿAmme yetesâelûn? ʿAni-n-nebe’il-ʿazîm." (Nebe, 78:1-2) – “Birbirlerine neden soruyorlar? Büyük haberden…” "Ve lekad câe-ke min nebe’i-l-murselîn." (En’âm, 6:34) – “Gerçekten sana gönderilen elçilerin haberlerinden geldi.” Sembolik Anlam: İlahi hakikat ve vahiy bilgisini temsil eder. Nebe, insanın evrensel hakikate dair bilgiye ulaşmasını ifade eder. B. Nebi (نَبِيٌّ) Sözlük Anlamı: "Haber getiren, peygamber." Kavram Anlamı: Allah’tan vahiy alan ve bu vahyi insanlara ileten kişi. Kur’an’da Kullanımı: "Vema erselnâ min kabl...

⭐️  Necm ve Tekvir Sureleri Bağlamında Vahiy Tecrübesinin Sembolik ve Teolojik Analizi Özet Bu makale, Kur'an-ı Kerim'in Necm ve Tekvir surelerinde zikredilen vahiy tecrübesini, kullanılan sembolik anlatımlar ve teolojik çıkarımlar açısından incelemeyi amaçlamaktadır. Özellikle "yıldızın sarkması" metaforu, Sidretü'l-Münteha tasviri ve vahyin ilahi kaynağına yapılan vurgular ele alınacaktır. Ayrıca, Hz. Musa'nın vahiy tecrübesiyle kurulan paralellikler üzerinden vahiy olgusunun evrensel boyutları değerlendirilecektir. Bu çalışma, ilgili ayetlerin dilsel ve bağlamsal analizini yaparak, vahiy algısının derinliklerini ortaya koymayı hedeflemektedir. 1. Giriş Vahiy, İslam inancının temelini oluşturan, Allah'ın insanlara mesajını iletme biçimidir. Kur'an-ı Kerim, vahiy sürecini çeşitli ayetlerde farklı açılardan ele alarak, bu ilahi iletişimin niteliği hakkında önemli bilgiler sunar. Özellikle Necm Suresi ve Tekvir Suresi, Hz. Muhammed'in (s.a.v.) biz...

👯‍♂️ ADEMİN İKİ OĞLU İnsanın İçsel Çatışması Kur'an, insanlık tarihinin başlangıcını ve insanın varoluşsal serüvenini çeşitli kıssalarla anlatır. Bu kıssalar, zahirî anlamlarının ötesinde derin sembolik mesajlar barındırır. Adem'in iki oğlunun kıssası, Adem’in secereye yaklaşması ve cennetten kovulma kıssası ile meleklerin yeryüzünde kan dökecek varlıkların yaratılacağı endişesi, insanın içsel çatışmalarını ve bilinç düzeylerini sembolize eden anlatılardır. 1. Cennet ve İnsanın Masumiyet Hâli Kur’an’da geçen "cennet" kelimesi, yalnızca ahiret yurdunu değil, aynı zamanda bilinç öncesi safiyet ve masumiyet hâlini simgeler. A‘râf 7/19–27’deki cennet, insanın ruhsal ve ahlaki saflığını, secere ise bilinç ve sorumlulukla karşılaşılan sınavı temsil eder. 2. Şecer (Ağaç) ve Yasaklı Bilgi: Şecer, sadece biyolojik bir ağaç değil, bilinç ve sorumluluğu ifade eder. Yasak ağaç, insanın irade ve bilinç sahibi olarak karşılaştığı sınır ve sorumluluğu simgeler. Şeytan, bu ağa...

İlgili Diğer Yazımız:   MUSA "elini koynuna sok"