KURANDAN DERSLER ÇIKARMAK 🌐

  ​📚 “Ey İnsanlar! Allah’a Muhtaç Olanlar Sizlersiniz” (Fâtır, 15): Ontolojik Fakirlik ve İlahi Ganiyyet Üzerine Kavramsal Bir Analiz ​Özet ​Bu makale, Fâtır Sûresi 15. âyetin merkezinde yer alan insanın Allah’a muhtaç oluşu (Fakr-ı Zâtî) temasını, Kur’an bütünlüğü içinde ontolojik, teolojik ve ahlâkî boyutlarıyla incelemektedir. Ayetin Arapça metnindeki “Fukarâ” ve “Ganî” kavramları, insanın Mümkün Varlık (bağımlı) yapısı ile Allah’ın Vâcibü’l-Vücûd (mutlak özgür) yapısı arasındaki karşıtlığı ifade eder. Bu bağlamda çalışma, muhtaçlık bilincini (fakr) insanın hem varlık düzenindeki konumu hem de etik sorumluluğu açısından yeniden tanımlamayı amaçlamaktadır. ​1. Giriş: Kur’an’da İnsan Varlığının Temel Bildirimi ​Kur’an, insanın varoluşsal hakikatini özlü bir biçimde formüle eder: ​ “Ey insanlar! Siz Allah’a muhtaç olanlarsınız; Allah ise Ganî’dir, Hamîd’dir.” (Fâtır 35:15) ​Bu ayet (Fâtır 15), yalnızca teolojik bir iman ilkesi değil, aynı zamanda ontolojik bir yas...

Duha Suresi , ilk bakışta sadece bir teselli gibi görünse de, alt katmanlarında varoluşun sarsıcı bir hikâyesini , “karanlıkla aydınlık arasındaki bilinç sıçramasını” anlatır. Sana bu sureyi alışılmış kalıpların dışına taşıyarak, sürprizlerle dolu bir bilinç haritası olarak sunuyorum. 1. وَٱلضُّحَىٰ "Andolsun kuşluk vaktine!" “Duha” – Günün yükseldiği , ışığın her şeyi görünür kıldığı zaman. Ama bu, sadece fiziksel bir zaman dilimi değildir. Bu, bilincin aydınlanma anıdır. Tüm geceyi (karanlığı) geride bırakmışsındır. Kendini unuttuğun yerden, kendine dönerkenki ilk aydınlıktır. Kur’an’da "duha", aynı zamanda Mûsâ'nın ateşi gördüğü zaman , Meryem'in çocuğunu kucağına aldığı vakit gibi “vahyin doğum anlarını” da temsil eder. 2. وَٱلَّيْلِ إِذَا سَجَىٰ "Ve karanlık çöktüğünde, derin bir sükûna erdiğinde..." “Sece” – sadece “gece oldu” değil. Bu, karanlığın içine çökmesi , adeta bilincin içe gömülmesi dir. Duha: Bilincin yükselişi....