KURANDAN DERSLER ÇIKARMAK 🌐

Lokman Suresi bir babanın oğluna yaptığı öğütler gibi basit görünen bir yapının içinde kozmik yasaları, bilinç devrimini ve şirk ile tevhit arasındaki derin uçurumu ortaya koyar. Haydi birlikte bazı "şaşırtıcı" yönlerine bakalım: 🔍 1. Lokman Peygamber mi değil mi? Kur’an neden bunu açıkça belirtmez? Kur’an, Lokman’ı “hakîm” (bilge) olarak tanıtır ama "nebî" ya da "resûl" demez: "Andolsun Lokman’a hikmet verdik..." (Lokman 31:12) Bu, şunu ima eder: Hikmet yalnızca peygamberlere ait değildir. Bir baba da hikmetle konuşabilir. Bu sure, vahyin sadece ilahi elçilere değil; akleden her insana yol gösterebileceğini ilan eder. Bu çok radikal bir mesajdır: Akıl ve vicdan, vahyin kapısını açabilir. 🌪 2. Şirk zâlimliktir ama neden "büyük bir zulüm"? " Şirk büyük bir zulümdür. " (Lokman 31:13) Bu ayet hem teolojik hem psikolojik bir devrim yapar: Şirk yalnızca Tanrı’ya ortak koşmak değil, Kendi içindeki bütünlüğü...

Kur’an’da Lokman’a Verilen Hikmet Üzerine Bir İnceleme Kur’an-ı Kerim’de “Lokman” ismi yalnızca bir yerde, kendi adını taşıyan sûrede geçmektedir. Lokmân Sûresi’nin 12. ayeti, bu ismin geçtiği tek yerdir ve burada Lokman’a "hikmet" verildiği bildirilir: > “Andolsun, Lokmân’a hikmet verdik: ‘Allah’a şükret’ (dedik). Kim şükrederse ancak kendi lehine şükretmiş olur. Kim de nankörlük ederse bilsin ki Allah hiçbir şeye muhtaç değildir, övülmeye layıktır.” (Lokmân 31:12)