KURANDAN DERSLER ÇIKARMAK 🌐

  SAMİRİLİK: PEYGAMBERİN YOKLUĞUNDA ONUN ADIYLA DİN ÜRETMEKTİR. Deniz yarıldı da ne oldu? Ne değişti? Kafa aynı kafa, mermer aynı mermer. Onca badire atlat, sonra iki altına, iki söze, iki ayak izine tav ol. İki dakikada davayı sat! Hem de saçma sapan gerekçelerle: “Biz de kanlı canlı bir ilah istiyorduk, hepsi bu.” Samiri hadisesi, cehaletin ve akılsızlığın zirveye çıktığı bir örnektir. Peki çağlar geçti de “Samiri felsefesi” değişti mi? Hayır, değişmedi. Aksine büyüyerek günümüze kadar geldi. O bir avuç insanı Rabbine sırt çevirmeye iten neydi? Dananın böğürmesi mi cezbetti onları? Samiri’nin el mahareti mi? Elbette hayır! Sebep “davar psikolojisi” idi. Başkalarının elleriyle ürettikleri putlara imrenmeleriydi. Göz gördüğünü istermiş ya hani; işte içlerindeki bu güdü onları sürükledi. Samiri de fırsatı ganimet bilerek, putperestleri ağızlarının suyunu akıtarak seyreden yoldaşlarına bir “iyilik” yapmak istedi. Ama kıyakçılığın sonunun ayakçılık olduğunu öngöremedi. Musa’nın zı...