KURANDAN DERSLER ÇIKARMAK 🌐

Kur’an Bağlamında Meleklerin Dişilikle İlişkilendirilmesi ve Müşrik İsimlendirmelerin Teolojik Tahlili Giriş Kur’an-ı Kerim, meleklerin mahiyetine ve işlevlerine dair geniş bir perspektif sunarken, onların dişil olarak isimlendirildiğine veya tasvir edildiğine dair herhangi bir ifade içermez. Tam aksine, müşriklerin melekleri Allah’ın kızları olarak nitelendirmesi Kur’an tarafından kesin bir dille reddedilir. Bu çalışma, Kur’an’daki ilgili ayetleri tahlil ederek meleklerin dişil olarak algılanmasının tevhid inancı açısından neden bir sapma olduğunu ve müşriklerin dişil putlara verdikleri isimlerin sembolik anlamlarını ortaya koymayı amaçlamaktadır. Kur’an, isimlerin sadece bir tanımlama aracı olmadığını; aynı zamanda insanın varlıkla kurduğu ilişkiyi, hakikat algısını ve nihayetinde teolojik yönelimlerini yansıttığını vurgular. Bakara Suresi 2:31’de geçen “Allah Adem’e bütün isimleri öğretti.” ifadesi, insanın kavramsallaştırma gücünün vahiy temelli bir öğretiye bağlı olması gerektiğin...

Necm Suresi, şaşırtıcı bir şekilde Kur’an’daki en çarpıcı sahnelerden birini açar: Peygamber’in vahiy tecrübesini görsel, duygusal ve kozmik bir çerçevede sunar. 🌠 1. Vahyin Kaynağı: Gözle Görülen Bir Gerçek! "Gözü şaşmadı, azmadı." (Necm 53:17) Peygamber, vahyi bir “hayal” gibi değil, gözüyle görerek ve “gerçek” bir temasla almıştır.  Şaşırtıcı olan: Kur’an, bu olayın psikolojik bir halüsinasyon değil, ontolojik bir karşılaşma olduğunu iddia eder:  "O, onu en yüksek ufukta gördü." (53:7) "Sidretü’l-Müntehâ’nın yanında." (53:14) 🔍 Bu “Sidretü’l-Müntehâ” nedir? Cevap: Sembolik olarak insan idrakinin son sınırı , “bilincin eşiği”, hatta “kozmik sınır kapısı”. Modern tabirle bir ontolojik eşik , "yoklukla varlık arası perde". 🌌 2. Kur’an, Vahiy Sürecini Kozmik Bir Yolculuk Olarak Anlatıyor "Şimdi siz, bu söze mi şaşıyorsunuz?" (53:59) Bu ayetle Kur’an, şaşkınlıkla alay ediyor . Neye şaşırıyorlar? Vahyin bir “ilham...