KURANDAN DERSLER ÇIKARMAK 🌐

Kur’an’daki “gün” (Arapça: yawm, يوم) kavramı, hem dünyevi zaman ölçüsü (24 saatlik gün) anlamında hem de mecazi, kozmik ya da dönemsel bir süreç anlamında kullanılır. Kur’an’da geçen "gün" ifadesinin bağlamına göre anlamı değişir. Bu yüzden evrenin yaratılışı gibi konularda “gün”ün sadece “dünya günü” anlamında anlaşılması ciddi yorum hatalarına yol açabilir. 1. Kur’an’da “Gün”ün Anlamları a. Dünyasal Gün (24 saat): Bazen “gün” doğrudan insan yaşamındaki birim zamanı ifade eder. Örneğin: > “O, geceyi bir örtü, uykuyu bir dinlenme, gündüzü de yayılma vakti kıldı.” (Furkan 25:47) b. Tarihsel/Kaderî Gün (belirli bir olayın gerçekleştiği zaman): Bazı ayetlerde “yevm” kelimesi belirli bir tarihi/kaderî olaya işaret eder: > “Bedir günü” (Âl-i İmrân 3:123) “Kıyamet günü” (yevmü’l-kıyâme) “Dönüş günü” (yevmü’r-ruj‘a) c. Kozmik Zaman – Evrensel Süreç: Bazı ayetlerde gün ifadesi dünya günüyle kıyaslanamayacak ölçüde uzun dönemleri, hatta kozmik süreçleri anlatır: > “Rabbinizi...

Sadece Kur’an Diyenlerin Haklı Argümanları Üzerine Bir Değerlendirme “ Sadece Kur’an ” diyenler, yani dini anlamada ve yaşamada yalnızca Kur’an’ı yeterli gören anlayış, zaman zaman “gelenek karşıtı” veya “modernist” gibi sıfatlarla yaftalansa da, bu yaklaşımın Kur’an merkezli bazı güçlü ve haklı argümanları bulunmaktadır. Bu yazıda, özellikle Kur’an’ın kendi içinde sunduğu delillerle, bu yaklaşımın dayanaklarını ele alacağız.

Kalem: Kur’an’da Evrensel Bilginin, İnsan Deneyiminin ve Kaderin Yazarı Kur’an-ı Kerim’de “kalem” kavramı, basit bir yazı aracı olmanın çok ötesinde, evrensel bir sembol olarak karşımıza çıkar. O, ilahi vahiy ile insan deneyimini birbirine bağlayan, kaderin iki katmanını yazan, bilincin ve medeniyetin inşa edildiği kutsal bir metafordur. Alak Suresi 96:4’te “ O, insana kalemle yazmayı öğretti ” denilerek, kalemin insana bahşedilen benzersiz bir lütuf olduğu vurgulanır. Bu makalede kalemin Kur’an’daki derinliği; vahiy, insan deneyimi, kader, bilinç, hafıza, düşünce ve kimlik inşası bağlamlarında kapsamlı bir şekilde ele alınacaktır. 1. Kalem ve İlahi Vahyin Sembolü Kur’an’ın başlangıç ayetlerinden biri olan Alak 96:4, kalemin insana öğretilmesini ilahi bir lütuf olarak ortaya koyar. Burada kalem, sadece harflerin ve kelimelerin yazılması değil, aynı zamanda vahyin kaydedilip sonraki nesillere aktarılmasıdır. Nûn Suresi 68:1’de “ Kaleme ve onların satır satır yazdıklarına andolsun ”...

🔦 Tedebbür: Kur’an’la Derinlikli Yolculuk “Sana indirdiğimiz bu kitap kutludur; ayetlerini tedebbür etsinler ve akıl sahipleri öğüt alsınlar.” (Sâd / 29) “Şu Kur’an’ı iyice tedebbür etmezler mi? Yoksa atalarına gelmeyen bir şey mi geldi onlara?” (Mü’minûn / 68) “Kur’an’ı tedebbür etmiyorlar mı? Eğer Allah’tan başkası tarafından olsaydı, içinde birçok çelişki bulurlardı.” (Nisâ / 82) “Onlar Kur’an’ı tedebbür etmiyorlar mı? Yoksa kalplerinin üzerinde kilitler mi var?” (Muhammed / 24) Bu ayetlerde geçen “يتدبرون” ve “يدبروا” fiilleri, “tedebbür” kökünden türemiştir. Kur’an, yalnızca okunmayı değil, aynı zamanda tedebbür edilmeyi, yani derinlemesine düşünülmeyi, ayetlerin arka planındaki hikmetlerin araştırılmasını ister. Tedebbür, bir meselenin arkasını, sonucunu, kökenini düşünmek; sebep-sonuç ilişkisini kurarak derinlikli anlamlar çıkarmak demektir. Bu anlamda tedbir kelimesiyle aynı kökten gelir. Yani Kur’an’ı tedebbür eden kişi, hayatı için tedbir alabilen kişidir. Kur’an’ın tedebbür...