Hurûf-u Mukattaa - 25 Yol–Işık Semantiği
KUR’AN’IN YOL–IŞIK SEMANTIĞI Kur’an’ın en temel anlam alanlarından biri olan “yol gösterme, rehberlik, yön bulma ve aydınlanma” semantiğini oluşturan beş kökü harf–resim yöntemiyle çözmektedir: ص ر ط — Ṣ-R-Ṭ → Sırat س ب ل — S-B-L → Sebil ن ج م — N-J-M → Necm (yıldız) ن و ر — N-W-R → Nur (ışık) ه د ي — H-D-Y → Hüdâ / hidayet (rehberlik) Bu beş kök, Kur’an’ın “yol–işaret–ışık–rehberlik–sonuç” dizgesini oluşturur. Her biri hem ses hem şekil hem de anlam bakımından birbirini tamamlayan “anlam yolları”dır. 1) ص ر ط — Ṣ–R–Ṭ (SIRAT) Kelimenin çekirdeği: “doğrudan, sıkıştırılmış yol” Harflerin Resmi ص (Ṣâd) Kapalı hazne Sıkışma, yoğunluk, disiplin → Yolun sıkılığı, daraltılmış istikamet ر (Râ) Kıvrım, yön değiştirme, akış → Hareket, devam, akışkan yürüyüş ط (Ṭâ) Yükselen baskı, güçlü çıkış → Son hamle, istikameti tahkim eden güç Birleşik Resim: “Sıkıştırılmış bir hattın (ص) üzerinde akarak (ر) yükselen bir istikamet (ط).” Bu nedenle ṣırâṭ...