KURANDAN DERSLER ÇIKARMAK 🌐

🌑 GÖLGE SECDE EDERKEN Kur’an’da Işığın, Şuurun ve Zamanın Sessiz Bilgeliği Kur’an-ı Kerim, gölgeyi yalnızca bir cismin ışığı engellemesi olarak anlatmaz; onu, geçici varoluşun, bilinç derinliğinin ve evrensel teslimiyetin (secde) kozmik bir metaforu haline getirir. Bu makale, Kur’an’da defalarca geçen ancak çoğu kez yalnızca doğa betimlemesi sanılan “gölge” kavramının ardındaki manevi, varoluşsal ve bilinçsel derinliği keşfetmeyi amaçlar. 1. Gölge ve Nur: Varlığın İki Boyutu Kur’an, Allah’ı “ göklerin ve yerin nuru ” olarak tanımlar ( Nur 24/35 ). Eğer Allah mutlak Nur ise, bütün varlıklar O’nun ışığının zaman ve mekân içinde bıraktığı gölgeler gibidir. Bu anlayış, “Rabbinin gölgeyi nasıl uzattığını görmedin mi? Dileseydi onu sabit kılardı. Sonra güneşi ona delil kıldık.” ( Furkan 25/45 ) ayetinde somutlaşır. Bu ayetteki üç metafor, varoluşun özünü anlatır: “Gölgeyi uzatmak” → İnsana verilen zamanın ve imtihan süresinin açılmasıdır. “Sabit kılmamak” → Her şeyin ...

Kur’an’da Işık ve Gölge: Hakikat ile Aldanışın İkili Metaforu 1. Giriş Kur’an, insanın varoluşunu ve yolculuğunu açıklarken yoğun biçimde ışık ve gölge imgelerine başvurur. Bu metaforlar yalnızca fiziksel olgular değil; aynı zamanda hakikat, vahiy, huzur, yanılsama ve geçiciliğin sembolüdür. Işık ve gölge arasındaki bu karşıtlık, Kur’an’ın tevhid öğretisini derin bir belagatla ifade eder. --- 2. Işık (Nûr) Metaforu a) Allah’ın Mutlak Işığı “Allah göklerin ve yerin nurudur…” (Nur 24/35) Burada nur, hem varlığın kaynağı hem de hakikatin görünür hale gelişi olarak tasvir edilir. b) Vahyin Işığı “Size apaçık bir nur indirdik.” (Nisâ 4/174) Vahiy, karanlıkta yol gösteren ışık gibidir. Nur, hem bilgiyi hem de yol bulmayı temsil eder. c) İmanın Işığı “Allah iman edenlerin velisidir; onları karanlıklardan nura çıkarır.” (Bakara 2/257) Burada nur, iman sayesinde kazanılan içsel aydınlık ve hakikate yönelişin sembolüdür. --- 3. Gölge (Zıll) Metaforu a) Geçici Dünya “Allah’ın gölgeyi nasıl uzattı...