KURANDAN DERSLER ÇIKARMAK 🌐

Kur’an’da Zebânîler: Cehennem Bekçileri ve İlahi Adaletin Tezahürü Kur’an-ı Kerim, cehennem sahnelerini tasvir ederken yalnızca azap görüntüleri sunmakla kalmaz; aynı zamanda bu azabın infazı ve yönetiminde görevli varlıkları da tanımlar. Bu bağlamda öne çıkan kavramlardan biri **“zebânîler”**dir. Zebânî, Kur’an’da yalnızca bir yerde doğrudan geçmesine rağmen, benzer işlevlere sahip varlıklar birçok surede tutarlı biçimde betimlenir. Bu makale, zebânî kavramını Kur’an’daki bağlamı, dilsel kökeni ve sembolik anlamlarıyla birlikte incelemektedir. 📖 Kur’an’da Zebânî Geçişi “Hayır! Eğer o (azabı) yalanlarsa, andolsun ki Biz zebânîleri çağıracağız.” (Alak 96:18)  Burada zebânîler, ilahi adaletin uygulanmasında görevlendirilmiş, azabı icra eden melekler olarak sunulur. 🔎 Köken ve Anlam “زَبَانِيَة” (zebâniyye) kelimesi Arapçada “zebn” (زَبْن) kökünden türetilir. Bu kök “itmek, kovmak, savurmak” anlamına gelir. Deve sürücüsünün develeri kovalaması ve onları sürmek için bağırma...

Kur’an’da Misakın Bozulması: “Nakz” Kavramı ve İpini Çözen Kadın Temsili 1. Giriş: Misak Kavramının Önemi Kur’an’da “misak” (مِيثَاق), Allah ile insanlar veya toplumlar arasında yapılan, sorumluluk yükleyen ahlaki ve ilkesel sözleşme anlamına gelir. Bu sözleşme, yalnızca sözle değil, bir yükümlülükle, yani emanet ve adalet ilkeleriyle birlikte gelir (bkz. Nisâ 4:58). Kur’an’da birçok kez peygamberler, toplumlar ve özellikle İsrailoğulları ile yapılan misaklar zikredilir. Bu sözleşmelerde adalet, ahde vefa, başkalarının hakkını gözetme gibi temel ilkeler öne çıkar. Ancak bu sözlerin bozulduğu da çok kez vurgulanır. Kur’an bunu “nakz” kelimesiyle ifade eder; ki bu, sadece “unutmak” ya da “yerine getirmemek” değil, bir şeyi temelden çözmek, yıkmak ve anlamı hükümsüzleştirmektir. --- 2. Misakın Kur’an’daki Örnekleri a. Toplumsal Misaklar Bakara 2:83–84 İsrailoğullarıyla yapılan misakta; Allah’a kulluk, ana-babaya iyilik, yetime ve yoksula yardım, insan öldürmeme gibi ilkeler yer alır. Maid...

 "Ḍaraba" (ضرب) fiilinin Kur’an’da hangi edatla ve hangi nesneyle kullanıldığı, anlamının tayininde belirleyicidir. Bunu sadece kök anlamla sınırlamak ciddi bir anlam sapmasına neden olur. Bu çerçeve, Nisa 4:34'teki “va-ḍribūhunna” ifadesinin doğru anlaşılması açısından son derece önemlidir.