KURANDAN DERSLER ÇIKARMAK 🌐

1. Fıtrat Ortak Paydası Kur’an, evrenselliğini insanların fıtratına seslenerek kurar. Yani kültürel değil, yaratılışsal ortaklığa hitap eder: "Fıtrata uygun olan dine yönel; Allah'ın insanları üzerinde yarattığı fıtrata..." (Rûm 30:30)   Bu, zamanlar ve mekânlar üstü bir ortak bilinçtir. İnsan vicdanı, adalet, merhamet, hakkaniyet, tevazu gibi ilkelerde birleşebilir. Bu da vahyin anlaşılmasını kolaylaştırır. 2. Vahyin Evrensel Dili: Temsiller ve Doğa Kur’an, evrenselliğini doğadan örnekler vererek, arı duru bir dil kullanarak kurar. Güneş, ay, kuşlar, toprak... Bunlar her coğrafyada aynı. Kur’an’ın metaforik dili de buradan beslenir. Mesela “güneşin doğması”, “yağmurun inmesi”, “ağacın kökü ve dalları” gibi temsiller coğrafya ve kültür fark etmeksizin insana hitap eder. 3. Tarihten Bağımsız Hakikatler Kur’an’daki ilkeler belirli bir döneme ait olmaktan çok, insanın evrensel zaaflarına ve potansiyellerine odaklanır: Zulmün her türlüsü kötüdür Şirk, yani hakikati bölmek, pa...

 ♨️ Hadis Kuyusu: Gerçekten Rahmet mi, Yoksa Fırtına mı? Hadis mecrası, kör bir kuyu gibidir; tıpkı Yusuf’un kuyuya atıldığı gibi. Bekleyin, birileri kovayı salsın ve “Evreka, evreka, işte size bir çocuk buldum!” desin.  Yoksa, dipsiz kuyuya düşenlerden kaç kişi sağ kalabilir ki? Gerçekten çok az. Çoğu insan, bu dipsiz kuyuda kaybolur, tıpkı asfalt olanlar gibi. Üzerinden neler geçiyor, kim bilir!