Kur’an’da Taş Metaforu: Toplumun Katılığına Karşı Hakikatin Sızıntısı
Kur’an, canlı bir hitap olarak varlıkla konuşur. Bu konuşmada varlık unsurları – su, ateş, ağaç, kuş, dağ ve taş – sadece doğa nesneleri olarak değil, ontolojik, toplumsal ve ahlaki göstergeler olarak işlev görür. Taş (ḥajar) da bunlardan biridir. Katı, sert ve hareketsiz gibi görünen taş, Kur’an’da çoğu zaman kalbin bir izdüşümü olarak resmedilir.