Kuranda “Buruc” Kavramı
Kur’ân’da “Burûc” Kavramı: İlahi Korunaklı Bilgi Merkezleri ve Temiz Olanların Teması Kur’ân-ı Kerîm’in derin ve çok katmanlı anlatımında “burûc” kelimesi, hem göksel olgulara hem de sembolik anlamlara işaret eder. Bu çalışma, “burûc” kavramının dilbilimsel kökenleri ve Kur’ân’daki kullanımları çerçevesinde, ilahi bilgi merkezleri olarak konumlandırılmasını ve bu merkezden gelen Kurana yalnızca kalbi temiz olanların ulaşabileceği teması üzerinde durmaktadır. 1. “Burûc”un Dilbilimsel ve Sözlük Anlamı “Burûc” kelimesi Arapça kökenli olup “برج” (burc) kelimesinin çoğuludur. Kökeni “بَرَجَ” (baraja) fiiline dayanır; bu fiil “parlamak, ortaya çıkmak, yükselmek” anlamlarını taşır. Bu temel anlamlar, “burc” kelimesine şu anlamları kazandırır: Göksel anlamda: Takımyıldızlar, gökyüzündeki yıldız kümeleri, zodyak burçları. Mekânsal anlamda: Yüksek ve sağlam kaleler, gözlem kuleleri. Kur’ân bağlamında her iki anlam da “burûc” kelimesinin yorumlanmasında önemlidir. 2. Kur’ân’da “...
.png)
