KURANDAN DERSLER ÇIKARMAK 🌐

Kur’an’a Göre Ekonomik Paylaşım: Zekât, Sadaka, İnfak, Fitre ve Güzel Borç Kavramlarının Birlikteliği Giriş Kur’an’da toplumsal adaletin, dayanışmanın ve ahlâkî sorumluluğun en güçlü yansımalarından biri ekonomik paylaşım ilkesidir.  Zekât, sadaka, infak, fitre ve karz-ı hasen (güzel borç) gibi kavramlar, sadece bireysel ibadetler değil, aynı zamanda sosyal adaleti temin eden birer sistematik ilkedir.  Bu kavramlar, mülkün Allah’a ait olduğu ve insanın sadece bir emanetçi olduğu bilinciyle, bireyi bencillikten arındırarak toplumsal sorumluluğa davet eder.  Böylece Kur’an, mal ve servetin adil dolaşımını sağlayan, ahlâk temelli bir ekonomi anlayışı inşa eder. --- 1. Zekât: Arınma ve Arındırma Zekât, “zeke” kökünden türetilmiş olup hem “temizlemek” hem de “çoğaltmak” anlamı taşır. Kur’an’da şu şekilde tanımlanır: “Onların mallarından sadaka (zekât) al ki, onunla onları temizleyip arındırasın…” (Tevbe 9:103) Bu, zekâtın sadece maldan değil, kalpten de arınmaya vesile olduğun...

ZAMAN: Kur’an’da Süreç, Dönüşüm ve Bilinç Alanı Olarak “Değişim” Zaman çoğu zaman bir saat ya da takvimle ölçülen, doğrusal bir çizgide aktığı varsayılan fiziksel bir gerçeklik olarak algılanır. Oysa Kur’an’ın sunduğu "zaman" tasavvuru, ölçüm araçlarından ziyade değişim, süreç ve dönüşüm kavramlarıyla ilintili daha derin bir ontolojik gerçekliğe işaret eder. Bu bağlamda Kur’an’da geçen yavm (يَوْم), ḥīn (حِين), as-saʿat (السَّاعَةُ) ve ad-dahr (الدَّهْرُ) gibi zaman kavramlarının her biri, zamanın sırf “geçen” bir şey değil, “inşa eden” bir şey olduğunu düşündürür. Bu makalede, zamanın Kur’an’daki anlam haritası felsefi, semantik ve varoluşsal düzeyde incelenecektir.

 Kur’an’da “din” (دِين) kavramını yalnızca inanç sistemi olarak değil, bir toplumu yöneten, düzenleyen, hesap soran otorite ve yasa düzeni olarak nasıl kullanıldığını detaylıca ele alalım. --- 1. “Din”in Kur’an’daki Temel Anlam Alanları Kur’an’da “din” kelimesi çok katmanlı bir kavramdır ve bağlama göre anlam kazanır. Temel anlamlarını şu şekilde gruplandırabiliriz: a. Hesap ve ceza düzeni (yargı sistemi, otorite düzeni): “Mâliki yevmi’d-dîn” (Fatiha 1:4) > “Din gününün (hesap ve ceza gününün) malikidir.” Buradaki din, ahiret gününde hesap sormaya ve hüküm vermeye dayalı egemen düzeni ifade eder. b. Yasa ve otorite düzeni (siyasal-toplumsal yapı): “Mâ kâne li’ye’ḣuḏe ʾaḣāhu fî dîni’l-melik” (Yusuf 12:76) > “Yusuf kardeşini melikin diniyle (kanunuyla) alıkoyamazdı...” Burada din, kanun sistemi / yönetim otoritesi anlamındadır. c. Yaşama biçimi ve toplumsal aidiyet: “Lekum dînukum ve liye dîn” (Kâfirun 109:6) > “Sizin dininiz size, benim dinim bana.” Bu, hem inanç hem yaşam ...