Kur’an’ın Evlilik Tasavvuru
Kur’an’ın Evlilik Tasavvuru: Bir Varoluş Ayeti “ O’nun ayetlerindendir ki, size kendinizden eşler yarattı…” (Rûm 21) Kur’an, evliliği salt bir hukukî işlem veya kutsal bir tören olarak değil; insanın fıtratına yerleştirilmiş bir "ayet" (işaret) olarak tanımlar. Bu bakış açısı, evliliği şekilden öze, gelenekten ahlâka taşır. 1. Ayet Olarak Evlilik (Rûm 30/21) Evlilik, Allah’ın varlığına ve rahmetine dair okunması gereken bir işarettir. İşlevsel Değer: Nikâhın varlığı değil, ürettiği anlam önemlidir. Süreç: Eğer bir birliktelik huzur üretmiyorsa, ayet "okunmuyor" demektir. Evlilik bir ibadet formu değil, bir ahlâk inşa alanıdır. 2. Temel Amaç: Sekînet (Huzur ve Denge) Kur’an evliliğin merkezine cinselliği veya nesli değil, "sekînet" kavramını koyar. Güven Limanı: Sekînet; iç huzuru, psikolojik dengeyi ve sarsılmaz bir güveni ifade eder. Yük Ortaklığı: Evlilik, hayatın ağırlığına karşı iki insanın birbirine dayanak olmasıdır. ...