KURANDAN DERSLER ÇIKARMAK 🌐

Kur’an’da Şeytan: Bir Kişilik Değil, Bir Sistem Olarak Sapma Mekanizması İblîs’in düşüşünden sonra başlayan epistemolojik sapma süreci ve “şeytan”ın Kur’an’daki çok katmanlı temsilleri Kur’an’da şeytan, genellikle soyut bir “kötülük kaynağı” ya da insanları saptıran bir varlık olarak anlaşılmıştır. Oysa Kur’an’da şeytan çoğu zaman görünmeyen bir varlık değil, duyulabilir, konuşabilir, söz verebilir, dost edinilebilir ve hatta insan biçiminde zuhur edebilir bir güç olarak sunulur. Bu durum, şeytanın sabit bir varlık olmaktan çok, bir yönelim biçimi veya bilinç sapması sistemi olduğunu gösterir. Kur’an’da şeytanın en temel işlevi, hakikatin üzerini örtmek, algıyı bozmak, dost görünerek egemenlik kurmak ve kişiyi/ toplumu kendi özgür tercihinden uzaklaştırmaktır. Dolayısıyla bu mücadele sadece bireysel bir “ahlâkî günah” meselesi değil, aynı zamanda şirk, tâğût ve epistemik işgal ile ilgilidir. --- 1. Şeytan ile İblîs Farkı: Başlangıç Noktasının Ötesi İblîs, belirli bir olayda (Âdem’in ya...

 🗿 ŞANLI ATALAR DİNİNİN MASALLARI KELLE SAYISIYLA GERÇEĞE ULAŞILABİLİR Mİ? Peygamberimizin döneminde, elleriyle yaptıkları putlara tapan insanlara hayret ederiz. Üstelik Peygamberimiz, onların bu inançlarını sorgulamış ve yalnızca Allah’a kulluk edilmesi gerektiğini mantıklı bir şekilde anlatmışken, halk yine de onu reddetmiş, hatta öldürmeye kalkışmıştır. Peki, bu insanların aklını böylesine körelten şey neydi? Kuran’a göre bu körlüğün sebebi: gelenektir. Kendilerine gelen her ilahî mesajı, “Biz atalarımızın yoluna uyarız” diyerek reddeden kitleler, hakikati aramak yerine geçmişin izinden gitmeyi tercih etmişlerdir. Kuran bu tavrı açıkça eleştirir: Onlara: “Allah’ın indirdiğine uyun” denildiğinde: “Hayır, biz atalarımızı üzerinde bulduğumuz şeye uyarız” derler. Ya atalarının aklı bir şeye yetmemiş, doğru yolu bulamamış idiyse? (Bakara 2/170) Bu ayette, geleneksel inançların sadece geçmişten geliyor oluşunun onları doğru yapmayacağı anlatılır. Kuran’a göre aklın ve vahyin ...

🎗 Kuran ile nasıl bir ilişki içindeyiz? Kur`an bizim için ne ifade ediyor?  Onunla nasıl bir ilişki içindeyiz? Anlam dünyamızda ve hayatımızda neye karşılık geliyor? Davranışlarımızı ve düşünce kalıplarımızı o mu belirliyor? Yani, Kur`an`ın içinden mi konuşuyoruz?  Hayata onun pencerelerinden mi bakıyoruz? Yoksa Kur`anın dışında bir yerde duruyoruz da onu, yaptılarımızı meşrulaştıracak bir kutsal araç veya kendimizi kutsama vesilesi olarak mı görüyoruz? Akidemizin, inanç, ilke ve prensiplerimizin kaynağı Kur`an`a mı dayanıyor? Evimizde ve çalışma hayatında onun koyduğu temel ilkeler çerçevesinde mi hareket ediyoruz? Çevremizle ilişkilerimizi, gündelik hayatımızı, ahlak anlayışımızı, mezhep ve peygamberlik algımızı, ilme, sanata, eğitime, siyasete, ekonomiye, teknolojiye, şehirleşmeye, göçebeliğe vs. bakışımızı Kur`an mı belirliyor? Kur`an dediğimizde ne anlıyoruz?  Onun nasıl bir metin olduğu konusunda bir fikrimiz var mı? ...