KURANDAN DERSLER ÇIKARMAK 🌐

"Mîm" Harfi: Dönüşümün, Vahyin ve Mahiyetin Anahtarı – Ahmet’ten Muhammed’e Mîm (م) harfi, Arap alfabesinde dudakların kapanmasıyla oluşan, nefesin burundan hafifçe çıktığı eşsiz bir sestir. Bu kapanış, bir koruma ve muhafaza halini işaret eder. Bu harfi, Ahmet'ten Muhammed'e olan dönüşümün, ilahi mesajın başlangıcından kemale eriştiği noktanın sembolü olarak ele alabiliriz: "Ahmet" : Vahyin ilk tecellisi, insanın yaratılışındaki başlangıç hali, ilk ilahi nefes. "Muhammed" : İlahi mesajın tamamlanışı, kemal noktası, son ve nihai tezahürü. "Mîm" harfi, bu iki kutup arasında adeta bir kanal , kutsal bir bağlantı noktası, bir köprü görevi üstlenir. Arap alfabesinde hem başta, hem ortada, hem de sonda yer alabilme özelliğiyle, bu geçişkenliği ve her aşamada varoluşu sembolik olarak güçlendirir. Mahiyet Kavramı ve Mîm'in Derinliği "Mîm", "mahiyet" (öz, hakikat) kelimesinin ilk harfidir. Bu, "Mîm"in yalnız...

 Bu sure, bir kozmik yarılmayla başlar; fakat asıl yarılan gök değil, hakikatten kopmuş benliktir. 1️⃣ KOZMOLOJİK YARILMA ≠ FELAKET “Gök yarıldığı zaman…” (84:1) Burada geçen " inşekkat " fiili, Arapçada yarılıp içindekini dışa çıkarmak anlamındadır. Bu, bir patlama ya da yok oluş değil, doğum gibi bir açılmadır. Tıpkı rahimdeki ceninin doğumla dış dünyaya çıkması gibi, insan da bir gün hakikatin içine doğmak zorundadır. Göğün yarılması, aslında insanın zihinsel/kalbî semasının çatlamasıdır. Artık içindeki sırlar açığa çıkmak üzeredir. 2️⃣ HERKESİN DEFTERİ KENDİ YÜZÜNDE “Amel defteri sağından verilen kimse kolay bir hesapla hesap görür.” (84:7-8) “Amel defteri arkasından verilen kimse ise helâk olur.” (84:10) Bu defterler dışsal bir "kitap" değildir. Kur’an'da başka bir yerde buyrulur: “Oku kitabını! Bugün nefsin sana yeter.” (İsrâ 17:14) 👉 "Kitabını oku" ifadesi, vicdanınla yüzleş demektir. Bu suredeki defter ise kiş...