KURANDAN DERSLER ÇIKARMAK 🌐

ASIRLARIN ARTIKLARI: SÖZDE DİN ADAMLARINA KUR’AN’IN BAKIŞI Kur’an, Dini Meslekleştiren ve Allah’a Ortak Koşan Otoritelere Ne Diyor? 📌 Giriş Kur’an, Allah’a ait olan dini, zamanla bir çıkar ve iktidar aracına dönüştüren kişi ve kurumları sert bir şekilde eleştirir. Bu kişiler yalnızca geçmiş ümmetlerin değil, bugünün toplumlarının da en büyük sorun kaynağıdır.  Asırlar boyunca “din adamı” kisvesi altında halkı sömüren, dini metinleri tahrif eden, Allah’ın hükmünü geçersiz kılmaya çalışan yapılar,  Kur’an’ın tabiriyle “Allah’a ortak koşanlardır”. Bu makale, Kur’an’ın “din tüccarlarına” ve “otoriteyi Allah’tan çalanlara” yönelik bakışını ortaya koymaktadır. --- 🧿 1. Din Tüccarları: Ayetleri Az Bir Bedelle Satanlar Kur’an’da defalarca uyarılan bir kesim vardır: Allah’ın ayetlerini az bir değere satanlar. Bu kişiler dini bilgi karşılığında çıkar, mevki, güç veya para talep ederler. Dini bir meta haline getiren bu tavır, Kur’an’da doğrudan lanetlenir: “Allah’ın ayetlerini az bir d...

NEBİLERİ RAB EDİNMEK: DİNİ BOZMANIN EN İNCE FORMU --- ✨ 1. Giriş: Hüküm Yetkisi Kime Ait? İslam’ın özü, yalnızca Allah’ı rab olarak tanımaktır. “Rab” kelimesi, sadece yaratıcı değil; aynı zamanda terbiye eden, öğreten, yöneten, yasa koyan anlamlarını da içerir. Kur’an, bu sebeple hem din adamlarının hem de peygamberlerin rab edinilmesini yasaklamıştır. “Allah’ın size Kitap ve hikmet verdikten sonra, 'Allah’ı bırakıp bana kullar olun' demesi, bir peygamber için mümkün değildir. Ama der ki: ‘Kitabı öğretip okuttuğunuza göre artık Rabbe kullar olun!’” (Âl-i İmrân, 3/79) ⛔️ Demek ki nebi bile din adına yasa koyamaz, sadece vahyi öğretir. --- 📜 2. “Rab Edinmek” Ne Demektir? 🔍 “Rab edinmek”, sadece secde etmek, dua etmek değildir. Asıl anlamı şudur: ➡️ Bir kişiyi din adına öğretici, belirleyici ve hüküm koyucu otorite olarak görmek. 📚 Kur’an bunu şöyle örnek verir: “Onlar, Allah’ı bırakıp hahamlarını ve rahiplerini rabler edindiler…” (Tevbe, 9/31) 👤 Günümüzde Peygamber rab edilmi...

“Allah Fakirdir” Sözü: Zenginlik Kibrinin Teolojik Sapması ve Peygamberi Susturmanın Modern Biçimleri Giriş: Teolojik Sözün Arka Planı Kur’an-ı Kerim, tarihsel kıssaları sadece bir zaman diliminin ibret vesikası olarak değil, her çağda tekrarlanabilen zihinsel ve ahlaki sapmaların ifşası olarak sunar. Âl-i İmrân Suresi’nin 181. ayeti de bu bağlamda, Tanrı’ya yönelik bir alay ifadesi üzerinden zenginliğe dayalı kibir, ilahi otoritenin inkârı ve peygamber karşıtlığını bütünlüklü biçimde gündeme getirir: “Andolsun ki, ‘Allah fakirdir, biz zenginiz’ diyenlerin sözünü Allah işitmiştir. Onların söylediklerini ve peygamberleri haksız yere öldürmelerini yazacağız ve ‘tadın o yakıcı azabı!’ diyeceğiz.” (Âl-i İmrân, 3/181) Bu makale, söz konusu ayet çerçevesinde zenginlik kibrinin teolojik sapması, ganilik ve fakirlik kavramlarının dönüşümü, peygamberlik misyonunun bastırılması ve bu zihniyetin güncel izdüşümleri üzerine Kur’ânî bir okuma sunmayı amaçlamaktadır. --- 1. Ayetin Tarihsel ve Hitabi ...

🌟 1. "Küfür" Edenler Sadece Mekkeli Müşrikler Değil! 1. Ayet: “Kitap ehlinden ve müşriklerden inkâr edenler, kendilerine apaçık bir delil gelinceye kadar (o küfürden) ayrılacak değillerdi.” Şaşırtıcı ne? Kur’an’da "küfür" genellikle müşriklerle ilişkilendirilir sanırız ama burada Yahudiler ve Hristiyanlar da doğrudan "inkârcı" olarak niteleniyor ! Yani sadece putperestler değil, kitap ehli olanlar da — kendilerine gerçek hakikat gelinceye kadar — "kâfir" olarak sınıflandırılmış! 💥 Kitap ehlini otomatik "ehli kurtuluş" zannetmek bu ayette çöküyor. 🌟 2. Müşriklerle Kitap Ehli Birleşiyor! “Kitap ehlinden ve müşriklerden...” Aynı cümlede yan yana konmuşlar. Şaşırtıcı ne? Kur’an onları bir kefeye koyuyor. Oysa tarihsel olarak bu iki grup birbirine karşı! Ama burada vahiy dışı sistemler aynı yerde anılıyor: Çünkü hakikatten uzaklaşınca isimlerin pek önemi kalmaz. 🤯 Vahyin gözünde tek ölçü: Hakikatle bağın var mı? 🌟...