Kuran’da Işık ve Gölge 🌓
Kur’an’da Işık ve Gölge: Hakikat ile Aldanışın İkili Metaforu 1. Giriş Kur’an, insanın varoluşunu ve yolculuğunu açıklarken yoğun biçimde ışık ve gölge imgelerine başvurur. Bu metaforlar yalnızca fiziksel olgular değil; aynı zamanda hakikat, vahiy, huzur, yanılsama ve geçiciliğin sembolüdür. Işık ve gölge arasındaki bu karşıtlık, Kur’an’ın tevhid öğretisini derin bir belagatla ifade eder. --- 2. Işık (Nûr) Metaforu a) Allah’ın Mutlak Işığı “Allah göklerin ve yerin nurudur…” (Nur 24/35) Burada nur, hem varlığın kaynağı hem de hakikatin görünür hale gelişi olarak tasvir edilir. b) Vahyin Işığı “Size apaçık bir nur indirdik.” (Nisâ 4/174) Vahiy, karanlıkta yol gösteren ışık gibidir. Nur, hem bilgiyi hem de yol bulmayı temsil eder. c) İmanın Işığı “Allah iman edenlerin velisidir; onları karanlıklardan nura çıkarır.” (Bakara 2/257) Burada nur, iman sayesinde kazanılan içsel aydınlık ve hakikate yönelişin sembolüdür. --- 3. Gölge (Zıll) Metaforu a) Geçici Dünya “Allah’ın gölgeyi nasıl uzattı...