KURANDAN DERSLER ÇIKARMAK 🌐

  İMTİHAN VE HALİFELİK: KENDİNİ BİLMEKLE YERYÜZÜNÜN EMANETİ ARASINDA ​Giriş: Bilginin Değil, Bilincin Açığa Çıkışı ​Kur’an’da sıklıkla geçen “imtihan” (بلاء / ابتلاء) ve “halife kılmak” (خلف) kavramları, genellikle yüzeysel biçimde “Allah’ın kullarını sınaması” ve “insanı yeryüzüne egemen kılması” şeklinde yorumlanır. Oysa bu ifadeler, yalnızca bir güç ilişkisini değil; bilincin açığa çıkışını ve sorumluluğun sürekliliğini anlatan temel varoluşsal meselelerdir. ​Kur’an’a göre Allah, “her şeyi bilendir” (Alîm). Dolayısıyla denemek, bilmediğini öğrenmek için değil; insanın kendini bilmesi içindir. Aynı şekilde, halifelik bir “saltanat” ya da “hükmetme yetkisi” değil, emanetin kuşaktan kuşağa taşınması anlamına gelir. ​1. İmtihanın Odak Noktası: Kendini Keşif ​Kur’an’da Allah’ın “denediği” ifadesi, ilahî bir bilgi edinme eylemi değil, insan açısından bir potansiyeli açığa çıkarma eylemidir: ​ “O, hanginizin daha güzel iş yaptığını denemek için ölümü ve hayatı yaratmıştır...

🌌 Mülk Suresi: Egemenlik mi, Bilinç mi? “Tebâreke” ile başlayan bir evrende, egemenlik sadece mülkü olanın mı, yoksa varlığı bilinçle okuyanın mı?” 🕊️ Girişteki Sarsıcı Çarpışma: “Ellezî halaka’l-mevte ve’l-hayâte li-yeblüvekum eyyüküm ahsenu ‘amelen.” (67:2) “Hanginizin daha güzel iş yapacağını sınamak için ölümü ve hayatı yaratan O’dur.” ❗ Önce ölüm , sonra hayat diyor. Bu terslik, bir “varlık paradoksu”na işaret: Hayat sanılandan sonra mı başlıyor? Yoksa doğumdan önce ölümle mi tanıştık? 🔍 Kozmik Körlük Eleştirisi: “Size işitme, görme ve gönüller veren O’dur. Ne de az şükrediyorsunuz!” (67:23) Burada üç şey veriliyor: Sem‘ (işitme): Hakikati duyma imkânı Absâr (görme): Delilleri fark edebilme Ef’ide (gönüller): Anlamı işleyip vicdanda yargılama gücü Ve hemen ardından gelen tokat gibi bir ifade: “Ama siz yine de şükretmiyorsunuz.” Demek ki şükür , sadece teşekkür değil, hakikati tanıma ve ona göre yaşama bilincidir. 🕳️ Göğe Bakış: Kozmik ...