Altın Buzağının Aldatıcı Sesi : Huvâr 🐂🎶
🐂🎶 Altın Buzağının Aldatıcı Sesi : Huvâr “Huvâr” (Türkçe meâliyle “alçak sesle mâvet eden, aldatıcı ötüş”) kelimesinin Kur’ân bağlamında nasıl kullanıldığını, hangi âyetlerde geçtiğini, dilî ve tematik boyutlarını ele alalım. 1. Terimin Kur’ân’daki Geçişi Âyet : Tâhâ sûresi, 20:88 «وَجَعَلَهَا بَقَرَةً فَخَرَجَ لَهَا خَوْرًا ۖ» “(Semûrî) onu (Altın Buzağı’yı) bir öküz yaptığında, o öküzden (sanki konuşurmuşçasına) alçak bir mâvet sesi çıktı.” Türkçe meâliyle “huvâr”, buradaki “خَوْرًا” kelimesinin karşılığıdır. Aynı hikâye : A‘râf sûresi, 7:148’de de benzer ifade geçer: «...وَخَرَجَ لَهَا خَوْرًا» Yani “o sığır (âhiretî ilâh), kendisinden çıkan aldatıcı sesle…” Bu iki âyet, Beni İsrail’in Mûsâ (a.s.)’ın yokluğunda Samirî eliyle yaptıkları Altın Buzağı’yı nasıl kutsallaştırdıklarını ve sesinin onları nasıl yanıltıp peşinden sürüklediğini vurgular. 2. Dilî ve Sembolî Analiz Kök ve lâfz Kök: خ-و-ر (h–w–r) خَوْر (hvâr/huvâr) ; “alçak, inilti tarzı ses, mâve...