KURANDAN DERSLER ÇIKARMAK 🌐

Beşerî İlahlaştırma: Dini Şahsiyet Kültünden Kurtulmak  Bu makale, İslam düşüncesinde tarihsel olarak gelişen şahsiyet merkezli din anlayışını eleştirerek, Allah'a ait olan sıfatların beşerî figürler üzerinden tanımlanmasının tevhid akidesiyle çeliştiğini ortaya koyar. "Ömer'in adaleti", "Ali'nin kılıcı", "Osman'ın hayası" gibi ifadeler, ilahî olanın beşerîleştirilmesi ve tarihselleştirilmesi örnekleri olarak analiz edilir. Makale, Kur'an merkezli bir yaklaşımla, dinî temsilin şahıslardan arındırılarak ilkeler düzeyine çekilmesini ve tevhid temelli bir din anlayışının yeniden inşasını savunur. 1. Giriş: Şahsiyet Kültü ve Tevhid Anlayışının Gerilimi İslam düşünce tarihinde öne çıkan bazı şahsiyetlerin, ahlaki ya da siyasi yönleriyle yüceltilerek dinin asli referansları hâline getirilmesi, beşerî olanın ilahlaştırılması sorununu doğurmuştur. Bu durum, Kur’an’ın vurguladığı tevhid esasına aykırı biçimde, dini temsilin bireyler üzerinden i...

🌄 Doğanın Tanrılaşması Doğanın Tanrılaşması: Korkunun ve Hayranlığın Dili İnsan, doğayla baş başa kaldığında iki temel duygu yaşar: hayranlık ve korku. Güneşin kavurucu sıcağı tenine değdiğinde, fırtınanın gökleri yaran uğultusu kulaklarını çınlattığında, depremle yerin ayaklarının altından kaydığını hissettiğinde insan, kendi acziyetini derinden fark eder. Bu karşısında durulmaz güçler, bilinmeyene duyulan hem hayranlık hem de ürküntüyle birleşerek bir anlam arayışına dönüşür. Güneş, artık sadece bir gök cismi değil; yakıcı kudretiyle bir "ateş tanrısıdır". Fırtına, yıkıcı öfkesiyle bir "gök tanrısına" dönüşür. Toprak, bereket verdiğinde bir ana, felaket getirdiğinde bir öcü olur. İnsanın doğa karşısındaki bu anlam yükleme çabası, zamanla tanrılar panteonunu doğurur. Her biri doğadaki bir kudretin timsali: rüzgârın, denizin, ateşin, yıldırımın, bereketin... Bu, hem bir savunma mekanizması hem de bir yön bulma ihtiyacıdır. Anlayamadığını kutsayarak kontrol altına a...