KURANDAN DERSLER ÇIKARMAK 🌐

  Kendini Aklayanlar, Hakikati Kirletir ​Kur’an’da Nefsi ve Grubu Temize Çıkarma Eleştirisi ​Giriş: Aklanma Arzusu ve Hakikatin Gölgesi ​İnsanın en güçlü savunma refleksi, hatasını kabul etmek değil, onu aklamaktır . Bireyler gibi topluluklar da kendi yüzlerini "temiz" göstermek için hakikati eğip bükerler . ​Kur’an, bu zihinsel ve ahlaki savrulmayı “tezkiye” kavramı üzerinden teşhir eder. Bu, sadece bireysel kibri değil, cemaatçi, mezhepçi ve ideolojik ben-merkezciliği de hedef alan çarpıcı bir uyarıdır: ​“O hâlde kendinizi temize çıkarmayın ; kimin gerçekten sakındığını en iyi bilen O’dur.” (Necm, 53/32) ​Çünkü “ben haklıyım, biz haklıyız” diyen bir dil, hakikati kendi rengine boyar ve onu kirletir. ​1. Tezkiye: Aklanmanın Psikolojisi ve Kibri ​“Tezkiye” kelimesi, hem arınma hem de temize çıkarma anlamına gelir, ancak Kur’an bağlamında bu iki anlam arasında derin bir ayrım vardır. İnsanın kendini veya grubunu "kusursuz" ilan etme çabası, bizzat arın...

--- 🧠 İNSANIN UNUTTUĞU İLAH: “Ben”  “Beni bırakıp kendi hevâsını ilah edinen kimseyi gördün mü?” (Furkan 25:43) 🎭 GİRİŞ: TAPINILAN “BEN” Kur’an’ın en sarsıcı gerçeklerinden biri şudur: İnsan, başka hiçbir şeye tapmasa da kendi benliğini “ilah” edinerek şirk koşabilir. Ne putlar, ne heykeller, ne başka dinler... En büyük tehlike içimizdedir: Hevâ – kişinin kendi tutkusu, arzusu, egosu. Bu içsel tanrı, dışsal olandan daha tehlikelidir. Çünkü kişi ona tapındığını fark etmez. Üstelik onu kutsallaştırmak için “Allah adına” konuşur, “din adına” davranır. --- 🔍 HEVÂ NEDİR? İLAH NE ZAMAN BENLİKLE YER DEĞİŞTİRİR? Kur’an’da hevâ kelimesi, sadece "arzu" değil, yönsüzce düşüş anlamı da taşır (bkz. Hâviyye – Karia 101:9). İnsan, hevâsını rehber edinirse “aşağıların aşağısı”na yuvarlanır (Tin 95:5). Bir şeyi ilah edinmek, ona mutlak otorite vermek, onu kayıtsız şartsız izlemek ve hayatı onun adına biçimlendirmektir. İşte Kur’an’ın sorduğu soru burada başlar:  “Kendi hevâsını ilah edinen...