HUT "Doyumsuzluk, Karanlık ve Teslimiyet"
.png)
1. Dilsel Köken ve Anlam Hût (حُوت) kelimesi Arapçada hem “balık” hem de genel olarak “deniz canlısı” anlamına gelir. Klasik sözlüklerde (Lisânü’l-Arab, Tâcü’l-Arûs) “حوت” kökünden gelen kelimenin tekil “balık” için kullanıldığı, çoğulunun “حيتان / حِیْتان” olduğu belirtilir. Arapçada “balık” için asıl kelime “سمك / semek”tir. “Hut” balığın adı değil, doyumsuzluğu ve sürekli yeme özelliği nedeniyle balığa yakıştırılan bir sıfattır. Ancak Arap edebiyatında ve eski Sami dillerinde (özellikle İbranicede “דג dag” ve Akadca’da “nūnu”) “balık” kelimesi sadece hayvan değil, derinlik, bilinmezlik, yutma, kapatma gibi mecazî anlamlar da taşır. 2. Kur’an’da Geçtiği Yerler “Hût” kelimesi Kur’an’da toplam 6 yerde geçer. İki bağlam öne çıkar: a) Yûnus Nebî Bağlamı Sâffât 139-142 – Yunus, dolu gemiye biner, kura çekilir, denize atılır ve “hût” tarafından yutulur. Sâffât 142 – “فَالْتَقَمَهُ الْحُوتُ وَهُوَ مُلِيمٌ” → “Hût onu yuttu, o ise kınanmıştı.” Kamer 48 – “O ...