SÂMİRÎ ZİHNİYETİ (Rivayet, Hadis ve Rasul İzi)
SÂMİRÎ ZİHNİYETİ Rivayet, Hadis ve Rasul İzi Din Adına Söz Üretmenin Kur’anî Teşhiri Kıssadan Kurumsallaşmaya Kur’an’da Sâmirî kıssası, yalnızca bir anlık sapmayı değil; zamanla kurumsallaşan bir zihniyetin doğuşunu anlatır. Bu zihniyet, vahiy sürerken söz üretme cüretini gösterir; peygamber hayattayken peygamber adına konuşur; ilahî mesajı “eksik” kabul ederek onu tamamladığını iddia eder. Bu makalede üç kritik başlık üzerinden Sâmirî zihniyetinin yapısal anatomisi ortaya konacaktır: Sâmirî – hadis/rivayet kültürü paralelliği Buzağının “böğürmesi”nin sembolik anlamı “Eserden aldım” (Tâhâ 96) ifadesinin çözümlemesi Amaç; şahısları değil, mekanizmayı ifşa etmektir. 1. Sâmirî – Rivayet Kültürü Paralelliği “Peygamber Adına Konuşma” Geleneğinin Doğuşu Sâmirî’nin temel özelliği, vahyi reddetmemesidir . Tam tersine: Musa’yı inkâr etmez Allah’ı reddetmez Vahye düşmanlık ilan etmez Onun yaptığı şey çok daha ince ve tehlikelidir: Vahyin yetmediğini ima...