İslam’ın Sahibi Kim❓️

- Kasım 29, 2025

📌 İslâm’ın Sahibi Kim? – En Sarsıcı Soru, En Net Cevap

I. Kimin Dinine Sahip Çıkıyorsun?

Bugün birçok insan “Benim dinim”, “Bizim İslam anlayışımız”, “Müslümanların değerleri” gibi ifadeler kullanıyor.

Farkında olmadan zımnen “İslam’ın sahibi biziz” demeye getiriyoruz.

Fakat Kur’an’ın dili bambaşkadır:

Din Allah’ındır.
Söz Allah’ın sözüdür.
Hüküm Allah’a mahsustur.
Yasayı koyan, sınırı belirleyen, hayatı tanımlayan yalnızca O’dur.

İnsan, sahiplik vehmiyle dine dokundukça, dinin ruhu eksilir; geriye insan eliyle oyulmuş bir kabuk kalır.

Soruyu şimdi tüm çıplaklığıyla soralım:

İslâm’ın sahibi kim?

Ben mi?
Sen mi?
Müslümanlar mı?
Âlimler mi?
Cemaatler mi?
Mezhepler mi?

Hiçbiri değil.

II. Din Allah’a Aittir: Kur’an’ın Çivilediği İlke

Kur’an, dinin sahipliği konusunda çok net bir ölçü koyar:

1) "Hüküm Yalnız Allah’ındır."

“Hüküm yalnız Allah’ındır. O, kendisinden başkasına kulluk etmemenizi emretti.”

— Yusuf Suresi, 40

Bu ayetle Allah, dinin hükümranlığını insana kapatır. İnsanın yorum yapma hakkı vardır, ama dinin sahibi olma hakkı yoktur.

2) “Din Yalnızca Allah’ındır.”

“İyi bilin ki, halis din yalnız Allah’ındır.”

— Zümer Suresi, 3

Din “bizim malımız” değildir. Allah’ın kelamına “bizce” eklemek, bir tür ortak koşmadır. Çünkü dine "ortak müellif" gibi davranmaktır.

3) “Allah Ne Hükmettiyse Odur.”

“Allah hükmünü verir; O’nun hükmünü geri çevirecek yoktur.”

— Ra’d Suresi, 41

İnsanlar, mezhepler, şeyhler, kanaat önderleri, fetva makamları... Hepsi şahittir, şâri (hüküm koyucu) değildir.

III. Dine Sahiplik Taslamak: Modern Bir Şirk Biçimi

Müslümanların büyük yanılgısı şudur: “Din bizim.”

Bu cümle, söylemle şirk arasında görünmez bir köprü kurar. Çünkü bu zihin yapısı der ki:

Dini biz tanımlarız.
Kur’an’ın anlamını biz belirleriz.
Allah’ın ne demek istediğini biz söyleriz.
İslam’ın çizgisini biz çizeriz.

Halbuki:

Din Allah’ındır. Müslümanlar dinin sahibi değil, ancak talebesidir.

🔥 Sarsıcı Gerçek: Bir insanın İslam üzerinde tasarruf hakkı yoktur.

Allah korusun, dine “çizgi çekme”, “alan açma”, “yasak ekleme”, “farz çıkarma” girişimi; dini Allah’tan alıp kendimize mal etme çabasıdır.

Bu da şirk kokar. Belki put yapmıyoruz, ama kendimizi hüküm ortağı ilan ediyoruz.

IV. Din Üzerinde Tasarruf En Büyük Sapmadır

Kur’an’a göre tarihteki bütün sapmalar şu cümleyle başlamıştır: “Biz dinde şunu da uygun gördük…”

İsrailoğulları böyle saptı.
Hıristiyanlık böyle bozuldu.
Mezhepler böyle ayrıştı.
Tarikatlar böyle güçlendi.

Kur’an’ın uyardığı gibi:

“Yoksa onların, dinde Allah’ın izin vermediği şeyleri kendilerine şeriat (yasa) kılan ortakları mı var?”

— Şûra Suresi, 21

Allah izin vermediği sürece:

Bir ibadet ekleyemezsin,
Bir haram koyamazsın,
Bir “Allah adına hüküm” beyan edemezsin.

Bu hak yalnız Allah’a aittir.

V. “Benim Dinim” Diyen İnsan Neyi Yanlış Anlar?

“Benim dinim” demek, farkında olmadan şunu söylemektir:

Din benim kontrolümde.
Din benim yorumumda şekillenir.
Benim kabulüm din olur.
Benim reddim hüküm sayılır.

Halbuki Kur’an’da din şöyle tanımlanır:

“Bu, Allah’ın yoludur.”

— En’am Suresi, 153

Yol O’nun, çizgi O’nun, söz O’nun. Biz yalnızca yolcularız.

VI. “Biz Müslümanlar” Söylemi Bile Risk Taşır

Toplumsal bir kimlik elbette vardır; ama dinin sahibi zannı yoktur.

Bugün Müslümanlar:

Mezheplerini din sanıyor,
Kültürlerini vahiy zannediyor,
Geleneklerini Kur’an’ın önüne koyuyor.

Çünkü en baştaki o hatayı yaptık: Dini kendimize ait sandık.

Dini “bizim elimizden çıkmış bir şey” gibi görünce, dinin sahibi bizmiş gibi davranmaya başladık.

Oysa:

“Ben, yalnızca bana vahyedilene uyarım.”

— Ahkâf Suresi, 9

Muhammed aleyhisselam bile dine bir şey ekleyemezken, bizim nasıl bir hakkımız olabilir?

VII. Sonuç: İslam’ın Sahibi Allah’tır, Biz Ancak Öğreneniz

İslam’ın sahibi:

Ben değilim,
Sen değilsin,
Ümmet değil,
Âlimler değil,
Tarih değil,
Gelenek değil,
Mezhep kurucuları değil.

İslam’ın sahibi Allah’tır.

Biz ise yalnızca:

Okuyan,
Anlamaya çalışan,
Teslim olan,
Uygulayan,
Sınırları kabul eden kullarız.

Bu nedenle en doğru cümle şudur: “Din Allah’ındır; biz sadece şahitleriyiz.”

İslam’ın sahibi olduğunu zanneden herkes, aslında İslam’ı kaybetmeye adım atmış demektir.

Tevhid, dinin sahibi olarak yalnız Allah’ı görmektir.

Şirk, dinin sahibine ortak olmaktır.

UYARI / HATIRLATMA

Bu metinlerde yer alan görüş, yorum ve çıkarımlar, beşerî çabanın bir ürünüdür.

Lütfen her ifadeyi Kur’an’ın bütünüyle değerlendirin; ayetlerin rehberliğinde tartın, ölçün ve doğrulayın.

Hakikatin tek ölçüsü Allah’ın kitabıdır. Yanlış varsa bize, doğru varsa Allah’a aittir.

Diğer kategorize edilmiş yazılarımıza aşağıdaki linkten ulaşabilirsiniz

Bu Blogda Ara

KURANDAN DERSLER ÇIKARMAK 🌐