Yecüc ve Mecüc: Evrensel Fitne ve İçsel Çatışma
Yecüc ve Me’cüc: Evrensel Fitne ve İçsel Çatışma
1. Dilsel ve Kavramsal Boyut
Kur’an’da geçen “Ye’cüc” ve “Me’cüc” kelimeleri Arapça kökenli değildir; yabancı kökenli olup Arapçalaşmış isimlerdir. Bu sözcükler, Arapçadaki bazı köklerle çağrıştırılsa da, isim olarak oluşmaları mümkün değildir. Dolayısıyla, evrensel ve tarih üstü bir kavrama işaret ederler. Etimolojik açıdan bu isimler, yıkıcı güç, yayılma ve kaos çağrışımı yapar; “yakıp yıkma, atıp saçma” gibi anlamları çağrıştırmaları, bu yönlerini destekler.
2. Tarihsel ve Evrensel Perspektif
Yecüc ve Me’cüc, belirli bir kavim ya da coğrafyayla sınırlandırılamaz. Her dönemde, farklı toplumlar ve ordular bu kavramın sembolize ettiği güçler olarak algılanmıştır. Tarih boyunca istilacı ve bozguncu olarak görülen gruplar, Yecüc ve Me’cüc metaforunun güncel tezahürleri sayılabilir. Bu yönüyle kavram, tarihsel olayların yorumlanmasında evrensel bir perspektif sunar.
3. Sembolizm ve Kaos
Kur’an, Yecüc ve Me’cüc’ü yeryüzünde fesat çıkaran güçler olarak tanımlar. Bu, yalnızca fiziksel bir bozgunculuk değil, ahlaki yozlaşma, sosyal kaos ve bireysel nefis savaşlarını da temsil eder. Zülkarneyn’in inşa ettiği set, fiziksel bir engel olmanın ötesinde, insanın iç dünyasında inşa etmesi gereken bilinç, irade ve ahlak duvarının sembolüdür. Set yıkıldığında, içsel ve dışsal fesatla kuşatılma riski ortaya çıkar.
4. Evrensel Fitne ve İçsel Çatışma
-
Toplumsal Ahlakın Çöküşü: Yecüc ve Me’cüc, toplumların yozlaşmasını ve düzenin bozulmasını simgeler.
-
Bireysel Nefis Savaşları: İçimizdeki kontrolsüz arzular, öfke ve bencillik de Yecüc ve Me’cüc’ün sembolik tezahürleridir.
-
Zülkarneyn’in Seddinin Anlamı: Set, insanın kendini disipline etmesi, içsel düzeni sağlaması ve ahlaki sınırlar koyması gerektiğini hatırlatır.
5. Kıyamet ve Uyarı Boyutu
Kur’an, Yecüc ve Me’cüc’ün serbest bırakılmasını kıyametle ilişkilendirir. Bu, hem tarihsel hem de bireysel ölçekte, kaos ve fesadın ulaşacağı sınırı simgeler. Evrensel bir uyarı olarak, her çağda ortaya çıkabilecek kontrolsüz güçler ve düzen bozuculara karşı hazırlıklı olmanın önemine işaret eder.
6. Kur’an’daki Hitap ve Kinaye Sanatı
Kur’an’da Yecüc ve Me’cüc’e Zülkarneyn üzerinden yapılan hitap, doğrudan suçlama değil, kinaye sanatıyla verilmiştir. “Ey Zülkarneyn! Şüphesiz Yecüc ve Me’cüc bu topraklarda bozgunculardır” ifadesi, doğrudan muhatap yerine üçüncü şahıs üzerinden mesaj verir. Bu yöntem, Kur’an’ın dilindeki incelik ve nazik anlatım biçimlerini ortaya koyar.
Sonuç
Yecüc ve Me’cüc, tarihsel bir kavim olmanın ötesinde, evrensel ölçekte:
-
Ahlaki yozlaşma ve sosyal kaosun sembolü,
-
Bireysel nefis ve içsel çatışmaların göstergesi,
-
İçsel bilinç ve ahlak duvarının gerekliliğini hatırlatan metafor olarak anlaşılmalıdır.
Her çağda, her toplumda farklı biçimlerde tezahür edebilecek bu kavram, insanlara hem tarih hem de kendi iç dünyaları için sürekli bir uyarı niteliğindedir.
UYARI / HATIRLATMA
Yorumlar
Yorum Gönder