KURANDAN DERSLER ÇIKARMAK 🌐

  Kur’an’da Sure Uzunluklarının Ritmi: Nefes, Yoğunluk ve Bilinç Akışı Giriş: Metnin Görünmez Nabzı Kur’an yalnızca anlam üreten bir kitap değildir; aynı zamanda ritim üreten bir organizmadır. Ayetlerin dizilişi, surelerin uzunluk-kısalık dağılımı ve bütün metne yayılan akış, okuyan bilinçte fizyolojik bir etki meydana getirir: nefesin hızlanması, yavaşlaması, yoğunlaşması ve gevşemesi. Bu nedenle klasik lafız araştırmaları “dil”e yoğunlaşırken, modern yapısal okumalar Kur’an’ın aynı zamanda bir ritim mimarisi olduğunu öne çıkarır. Surelerin uzunluk farkları, bu mimarinin en belirgin göstergelerindendir. I. Uzun–Kısa Sure Diziliminin Bilinçsel Mantığı Mushaf düzenine bakıldığında, bir “tesadüf” gibi görünen bir olgu hemen fark edilir: Uzun surelerle açılır (Bakara, Âl-i İmran, Nisa…). Ardından görece kısa sureler gelir. Sonra orta uzunlukta bir plato oluşur. Yeniden düşer, yeniden yükselir… Bu dalgalı yapı, klasik metin düzenlemelerinden farklı olarak bilinç ...

  🔎 Kur’an’ın Farklı Üslûpları Kur’an, sadece inanç ve ahlâk ilkelerini iletmekle kalmaz; aynı zamanda dili estetik bir araç olarak kullanır. Bu yönüyle Kur’an, kelimelerin sembolik, mecazî veya doğrudan anlamlarının ötesinde derin mesajlar taşır. İşte Kur’an’da kullanılan başlıca söz sanatları ve örnekleri: 1. Bir Parçanın Bütünü veya Bütünün Parçası Olarak Anlatılması Kur’an, bazen bir nesneyi veya olayı bütünüyle ifade etmek yerine, onun bir parçasını ön plana çıkarır. "Yeri yaydı", "yeri çekip uzattı", "yere uzantı verdi", "yeri sizin için bir halı yaptı" → burada "yer" ifadesi, yerin yüzeyini ve kullanılabilir alanını sembolize eder. "Yüzünüzü Mescid-i Haram tarafına çeviriniz" (Bakara 2/144) → "yüz" kelimesi, tüm vücut veya kişinin varlığı anlamında kullanılmıştır. "Esir bir boyun kurtarmaktır" (Beled 90/13) → kölelerin özgürlüğü üzerinden ahlâkî bir ders verilir. 2. Bir Olayın Farkl...