KURANDAN DERSLER ÇIKARMAK 🌐

​🌿 İnfakın Kalbi: Bakara 265'te Kur'an'ın Ana ve Yan Hikmetleri ​Kur’an, insanı ikna etme metodu olarak sadece emir ve yasaklarla yetinmez; her okurun gündelik hayatından ve herkesin bildiği doğal hakikatlerden konuşur. Bu yaklaşım, ilahi mesajın sadece ruhani değil, aynı zamanda yaşanabilir ve bilimsel gerçeklere uygun olduğunun kanıtıdır. Bakara Suresi'nin 265. âyeti, bu çift katmanlı hikmetin en parlak örneklerinden birini sunar: ​“Allah’ın rızasını kazanmak için mallarını harcayanlar, yüksek bir yerdeki bahçeye benzer; bol yağmur yağınca iki kat ürün verir; yağmur az olsa bile bir çisinti ona yeter. Allah yaptıklarınızı hakkıyla görmektedir.” ​1. Ana Mesaj: İnfak ve Niyetin Bereket Kanunu ​Âyetin doğrudan ve temel maksadı, infakın (hayır yapmanın) kabul şartını ve sonucunu açıklamaktır. ​ Sadakatin Meyvesi: İnfak, yalnızca para vermek değil, Allah rızasına yönelik saf bir niyetin eyleme dökülmesidir. Bu saf niyet, tohumun toprağa olan sadakati gibi,...

  ​📌 Kur'an Okununca Rahatsız Olanlar: Şirk Psikolojisi ve Boşa Harcanan Ömürler Üzerine Bir Analiz ​Hakikatin Sesi Neden Gerilim Yaratır? ​Kur'an, kendini “hakkı bâtıldan ayıran Furkan ” olarak tanımlar. Bu ayrım başladığı anda, bâtılın konfor alanında ısrar edenlerde anlık bir gerilim belirir. Bugün tablo değişmiş değildir: Bir Kur'an ayeti okunduğunda, yalnızca "Allah" adı anıldığında bazı yüzlerde istemsiz bir huzursuzluk, bir kasılma görülür. ​Bu tepki, Kur'an'ın binlerce yıl önce teşhisini koyduğu şirk psikolojisinin ta kendisidir: ​“Allah tek başına anıldığında, âhirete inanmayanların kalpleri tiksinti duyar. Başkaları anılınca hemen yüzleri güler.” (Zümer Suresi, 45) ​Bu, sadece tarihî "müşrik Arap" meselesi değil; şirk düzenine alışmış her toplumun, her dönemin ortak hastalığıdır. ​1. Peygamber Sevgisi Maskesi: Vahyi İhmal Etme Sanatı ​Bugünün en büyük ironisi şudur: Peygamberi sevdiğini iddia eden kitleler, onun tebliğ ett...

Kur’an’ın Evrensel Uyarıcılığı “De ki: Şahitlik bakımından en büyük olan kimdir?” De ki: ‘Allah benimle sizin aranızda şahittir. Bu Kur’an bana, kendisiyle sizi ve ulaştığı herkesi uyarmam için vahyolundu…’”  En‘âm 6:19 Kur’an, muhatabını sadece belirli bir etnik toplulukla sınırlamayan evrensel bir hitaptır. En‘âm Suresi’nin 19. ayetinde özellikle vurgulanan “ulaştığı herkes” ifadesi, Kur’an’ın muhtevasının ve uyarı misyonunun zamanla ve mekânla sınırlı olmadığını açıkça ortaya koyar. Vahyin amacı, yalnızca bir toplumun dinsel ya da kültürel yapısını düzeltmek değil; insanlık tarihinin bütününe hitap eden ilahi bir uyarı sistemini harekete geçirmektir. Ancak tarih boyunca bazı çevreler, Kur’an’ın Arap toplumunda indirilmiş olmasını bir etnik sınırlama olarak yorumlamış, böylece onun evrensel mesajını etkisizleştirmeye çalışmıştır. Oysa Kur’an’ın dilinin Arapça olması, mesajın Araplarla sınırlı olduğu anlamına gelmez. Bu durum, yalnızca tarihselliğin doğal bir sonucudur. Tüm peygam...