ŞEHİR VE ŞUUR
ŞEHİR VE ŞUUR: Kur’an’da Medeniyetin Bilinç Haritası 1. Giriş: Şehir, Taş Duvarlardan Öte Bir Bilinç Alanı Kur’an’da “şehir” (Arapça: medîne , belde , karye ) yalnızca coğrafi bir mekânı değil, insanın toplu yaşam içinde sınandığı bir bilinç alanını temsil eder. Şehir, insanın hem toplumsal ilişkilerini hem de Tanrı ile kurduğu ahlaki düzeni görünür kıldığı yerdir. Kur’an’da şehir, genellikle ilahi mesajın ulaştığı, ancak aynı zamanda inkârın ve azgınlığın da en yoğunlaştığı mekân olarak geçer. “Nice şehirler vardır ki, Rabbin onları zulüm içinde iken helâk etmiştir; o şehirlerin yerine başka bir toplum kurmuştur.” (Kehf 59) Bu ifade, Kur’an’a göre şehirlerin yalnız ekonomik ya da askerî güçle değil, ahlaki bir düzenle ayakta kaldığını açıkça gösterir. 2. “Şehir Kralı”: Yönetim ve Gücün İlahi Sınavı Kur’an, şehirlerde hükmeden yöneticileri farklı kavramlarla anlatır: melik (kral), mümtarî (baskıcı), müfsid (bozguncu) veya râşid (doğru yolda olan). En belirgin ö...
