KURANDAN DERSLER ÇIKARMAK 🌐

  Ashab-ı Kehf: Fiziksel Uyku Değil, Toplumsal Donma — Mağara Halkı ve Avcı Bilincin İzinde 1. Giriş: Kıssanın Sırrı Belirsizliklerde Gizlidir Kur’an’da Ashab-ı Kehf kıssası, kasıtlı olarak tarihsel verilerden arındırılmıştır. Kaç kişi oldukları, mağaranın nerede olduğu, ne kadar kaldıkları, köpeğin özellikleri —hepsi boş bırakılır. Bu boşluklar bizi şuna götürür: Kehf ehli belirli bir tarih değil, belirli bir bilinç hâlidir. Bu versiyonda kıssa, toplumdan iyice soyutlanmış yarı-bağımsız bir mağara halkının , avcılık üzerine kurulu bir yaşam biçiminin ve köpeğin bu yaşamın doğal bir parçası oluşunun ışığında okunacaktır. 2. Mağara Hayatı: Toplumdan Kopuşun En Radikal Formu Kehf ehlinin mağarada yaşaması, yalnızlıktan ibaret bir inziva değildir. Bu, sosyolojik anlamda toplum-dışı bir mikro-kültürün oluşmasına işaret eder. Mağara halkı: şehir siyasetinin dışında, ekonomik düzenin periferisinde, kültürel normların dışına taşmış, kendilerine özgü bir yaşam pratikl...

  Ashab-ı Kehf ve Ashab-ı Rakim: Kur’an’da İbretlik Kıssalar Kur’an, kıssalar aracılığıyla müminlere dersler verir. Ashab-ı Kehf kıssası ve Ashab-ı Rakim tartışmaları, hem tarihselliği hem de manevî mesajı açısından dikkate değerdir. Bu kıssa, Peygamber dönemi Mekke’sinde ehli kitabın hafızasında yer etmiş bir olay olarak müminlere öğüt vermektedir. 1. Ashab-ı Kehf: Mağaradaki Gençler 1.1. Zulümden Kaçış ve Mağara Hayatı Kur’an, genç bir topluluğun zulümden kaçarak dağlara ve mağaralara çekildiğini anlatır (Kehf/10-11). Bu gençler, toplumsal hayattan tamamen izole olmuş, kulaklarına adeta bir perde konulmuş gibi bir yaşam sürmüşlerdir. Onların güvenliğini bir köpek sağlamakta ve hayatlarını izole bir sistem içerisinde sürdürmektedirler. 1.2. Allah’ın Koruması ve Yılların Hesabı Kehf/12 ayeti, gençlerin mağarada ne kadar kaldıklarının Allah tarafından en iyi bilindiğini vurgular. İnsanların sayılar, yıllar ve diğer ayrıntılar üzerinde spekülasyon yapmaları yerine, Allah’ın bi...