Göksel Nesnelerin Dişil İsimlendirilmesi
Göksel Nesnelerin Dişil İsimlendirilmesi ve Kur’an’da Mecazdan Hakikate Geçiş Antik Arap toplumunda gökyüzü ve göksel cisimler, özellikle yıldızlar, sadece fiziksel varlıklar değil; derin anlamlar taşıyan, kutsal ve dişil olarak isimlendirilmiş metaforik figürlerdi. Lat, Uzza ve Menat gibi dişi isimler, bu bağlamda yalnızca putları değil, aynı zamanda göksel güçlerin simgeleri olarak toplumun inanç sisteminde yer edinmişti. Kur’an, bu anlayışı sistematik biçimde eleştirerek, insanlığın vahye dayalı hakikate yönelmesini sağlamıştır. Bu makalede, göksel nesnelerin dişil isimlendirilmesinin kültürel ve mitolojik temelleri, bu isimlerin Kur’an bağlamında nasıl ele alındığı ve “mecazdan hakikate” geçiş süreci analiz edilecektir. --- 1. Antik Toplumlarda Göksel Nesnelerin Dişil İsimlendirilmesi 1.1 Dişil Semboller ve Doğurganlık Kültü Kadim toplumlarda, özellikle Arap, Mezopotamya ve Mısır kültürlerinde gökyüzü ve onun içindeki cisimler, kadınlık, doğurganlık ve bereketle ilişkilendirilirdi....