Firavun Dönemi Belaları
Kur’an’a göre, Firavun dönemindeki Mısır halkına gönderilen belalar (Âl-i Fir‘avn'e yönelik musibetler), onların zulmü, küfrü ve İsrailoğullarına yaptıkları baskılar sebebiyle birer imtihan ve ibret vesilesi olarak gönderilmiştir. Bu belalar Kur’an’da özellikle A’râf Suresi 130–133. ayetlerde şöyle sıralanır:
Kur’an’a Göre Mısır’a Gönderilen Belalar (A’râf 130–133):
1. Kıtlık (Senîn)
“Andolsun ki Firavun hanedanını, düşünüp ibret alsınlar diye senelerce süren kıtlık ve ürün azlığı ile yakaladık.” (A'râf 130)
2. Ürün Eksikliği (Nakṣ min’ṣ-ṣemerât)
Kıtlığın yanı sıra, tarım ürünlerinde bereketsizlik ve kıtlık yaşanır.
3. Tufan (Ṭūfān)
Büyük bir sel baskını, taşkın ya da salgın hastalık şeklinde yorumlanabilir. Yıkıcı ve genel bir felaketi temsil eder.
4. Çekirge (Cerâd)
Mahsulleri yiyip bitiren, tarımı yok eden bir bela.
5. Bit (Kummel)
Genellikle haşere istilası (bit, pire veya parazitler) olarak yorumlanır. Hijyen bozulur, yaşam zorlaşır.
6. Kurbağalar (Defâdi‘)
Her yere yayılan, yaşamı zorlaştıran, tiksindirici bir kargaşa hali.
7. Kan (Dem)
Su kaynaklarının kana dönüşmesi ya da su kirliliği. Bu, hem içme suyunun bozulmasını hem de bir tür fiziksel-yönetsel yozlaşmayı temsil eder.
Amaç ve Mesaj
Bu belaların gönderiliş amacı, Firavun ve halkının:
İbret alması,
Tevhide dönmesi,
Zulümden vazgeçip Musa ve İsrailoğullarını serbest bırakmalarıdır.
Ancak her bela sonrası pişmanlık belirtisi gösterip, bela kalkınca tekrar eski zulümlerine dönmüşlerdir (A’râf 134–135).
Kavramsal Olarak
Bu belalar sadece maddi değil, aynı zamanda ahlakî, toplumsal ve yönetsel çöküşlerin sembolüdür. Bir toplum, zalimleştiğinde ve Allah’ın adaletini görmezden geldiğinde, bu tür yıkımlar birer uyarı ve deneme olarak gelebilir.
