KURANDAN DERSLER ÇIKARMAK 🌐

Kur’an’da Sessizlik ve Yalnızlık Pedagojisi: Musa’nın Kırk Günü 1. Giriş Kur’an’da sessizlik ve yalnızlık, bir eksiklik değil; ilahi bir eğitim metodudur. Bazı peygamberler hakikati dillendirmeden önce sessizliğe, inzivaya ve yalnızlığa yönlendirilir. Bu, hem nefsin arınması hem de vahyin ağırlığına hazırlanmak için bir pedagojidir. Özellikle Meryem’in sessizliği ve Musa’nın kırk gecelik yalnızlığı, Kur’an’ın bu öğretisini berrak biçimde ortaya koyar. --- 2. Sessizliğin Dili Kur’an’da sessizlik, pasif bir susma değil; kelimelerden daha güçlü bir ifade biçimidir: Meryem’in Sessizliği (Meryem 19:26): Meryem’e, kavmiyle yüzleştiğinde “Bugün hiçbir şey konuşmayacağım” denir. Burada sessizlik, hakikati sözsüz bir şekilde haykırmanın dilidir. Kıyamet Günündeki Sessizlik (Yâsîn 36:65): O gün insanların ağızları mühürlenir, elleri ve ayakları konuşur. Yani hakikat, insanın suskunluğunda bile dile gelir. Sessizlik, Kur’an’da bir “inkâr edilemez delil” işlevi görür. --- 3. Musa’nın Kırk Günü: Se...

🔥 DİLSİZ ŞAHİTLİK: SUSAN KALPLERİN GÜNAHI “İçinizden hakkı söyleyen bir topluluk bulunsun!” (Ali İmran 3:104) --- 🎭 GİRİŞ: GÜNAH SADECE YAPMAK MIDIR? Kur’an’da günah genellikle bir eylemle ilişkilendirilir: hırsızlık, zina, yalan, şirk... Ancak Kur’an’ın daha derin düzeyde dikkat çektiği başka bir günah türü daha vardır: “Şahit olup susmak.” Dilsizleşen kalplerin işlediği bu sessiz günah, bazen zulmün ortağı olmaktan daha da ağırdır. --- 🧠 SUSMAK: TARAFSIZLIK DEĞİL, TARAF OLMAKTIR Kur’an’ın birçok yerinde şahitlik sadece bilgi vermek değil, hakikatin yanında durmak anlamında kullanılır. “Hakkı ayakta tutan şahitler olun!” (Maide 5:8) ayeti, sadece mahkeme ortamını değil, toplumsal olayları, fikir savaşlarını ve sessiz kalınan zulümleri kapsar. Susmak nötr olmak değil; zalimden yana görünmektir. Bu yüzden Kur’an, hakkı bildiği hâlde söylemeyenleri “Allah’tan saklamayanlar” diye niteler (Bakara 2:159). --- 📌 “TOPLULUK” KİMDİR: DİN ADAMLARI MI, YÖNETİCİLER Mİ? “İçinizden hayra çağıran...

Bazı çığlıklar vardır, kulağa değil, vicdana çarpar. Ne bir sesin perdesindedir, ne de bir ağızdan yükselir. Yeryüzünde ezilenlerin, yok sayılanların, unutulmuşların, sömürülenlerin, kandırılanların yankısıdır bu çığlık. O çığlık hakikatin kendisidir. Ve ne acıdır ki, bu çağrıyı duyan kulak çok, ama işiten yürek azdır. İnsan, sadece gören, duyan, düşünen bir varlık değil; aynı zamanda tanıklık eden bir varlıktır. Tanıklık, sadece gözle değil, gönülle, bilinçle ve sorumlulukla yapılan bir iştir. Fakat çağımızın insanı, görüp de görmemeyi, bilip de bilmiyormuş gibi yapmayı, duysa da sessiz kalmayı bir meziyet sandı. Oysa hakikatin karşısında tarafsız kalmak, zalimin safında durmakla eşdeğerdir. Hakikat yalnızca doğru bilgi değil, aynı zamanda ahlaki bir sorumluluktur. Zulmü bilip susan, yalanı görüp göz yuman, adaletsizliğe alışan insan; kendi vicdanını da, toplumun vicdanını da yavaş yavaş susturur. Sessizlik bulaşıcıdır. Bir kişi sustu mu, arkasından bin kişi daha susar. Sonra bir bakm...