Nağmeler Uyutur, Manalar Uyandırır
Nağmeler Uyutur, Manalar Uyandırır Kur’an’a Yaklaşımın Biçimi ile Amacı Arasındaki Çelişki Kur’an, insanı uyandırmak için inmiştir. Onu uyutmak için değil. Ne var ki tarih boyunca insanlık bu kitabı öyle güzel seslerle okudu ki içeriği kayboldu; Kur’an bir müzik enstrümanına dönüştü. Bugün “güzel okuma yarışmaları” ödüllendirilirken, Kur’an’ın anlamını dillendirenlere sıklıkla "ya deli" ya da "tehlikeli" damgası vuruluyor. Bu çelişki rastlantı değil; derin bir zihinsel ve toplumsal dönüşümün sonucudur. Nağmeler Uyutur: Estetiğin İçeriğin Önüne Geçişi Kur’an tilavetine dair Arapça’daki kelimeler bile içerikten ziyade biçime yönelmiştir. “Tecvid”in kelime anlamı “güzelleştirmek”tir. Bu güzellik, zamanla bir anlam yoğunluğu yerine bir ses sanatına dönüşmüştür. Ayetlerin makamla okunması, kalbe huzur verirken akla çarpıcı bir fikir sunmaz. Zihin uyutulur, ruh okşanır. “Güzel okuyor” denilen bir kimsenin gerçekten ne dediği çoğu zaman hiç anlaşılmaz. Çünkü amaç anlaşı...