KURANDAN DERSLER ÇIKARMAK 🌐

  🌑 DELİLİN IŞIĞI: Kur’an’da Gölge, Güneş ve Bilinç Arasındaki Kanıt İlişkisi 1. Giriş: “Delil” Nedir? Kur’an’da “delil” kelimesi doğrudan çok az geçse de, onun karşılıkları olan şu kelimeler geniş bir düşünce ağı kurar: آية (ayet): İşaret, kanıt, mucize. بينة (beyyine): Açık, net, tartışmasız delil. برهان (burhan): Zihinsel kesinlik, apaçık aklî kanıt. سلطان (sultan): Otoriteye dayalı delil veya güç. Bunlar dört düzlemde işler: 1️⃣ Kozmik deliller (güneş, ay, gölge, yağmur gibi), 2️⃣ Tarihî deliller (geçmiş toplumların çöküşü), 3️⃣ İçsel deliller (vicdan, akıl, bilinç), 4️⃣ Vahiysel deliller (ayetlerin kendisi). 2. Gölgenin Delili: Güneşin Varlığı Furkan Suresi 45: “Rabbinin gölgeyi nasıl uzattığını görmedin mi? Dileseydi onu sabit kılardı; sonra Biz, güneşi ona delil kıldık.” Bu ayet üç katmanlı bir “delil zinciri” kurar: Yani gölge “yokluk” gibidir ama varlığını ışığa borçludur.   Güneş, hem gölgenin sebebi hem de onun “kanıtı”dır.   Bu, “v...

EVLERE ARKALARINDAN GİRMEK: YÖNTEMİN AHLAKLA BÜTÜNLÜĞÜ “Sana hilaller hakkında sorarlar. De ki: Onlar insanlar ve hac için vakit ölçüleridir. Evlere arkalarından girmeniz bir erdem (birr) değildir; ama birr, takva sahibi olmaktır. Evlere kapılarından girin ve Allah’tan sakının ki kurtuluşa eresiniz.” (Bakara 2:189) I. Ayetin Bağlamı: Soru Hilalden, Cevap Yol ve Yöntemden Bakara 189. ayet, görünüşte  ayların şekil değiştirmesiyle  ilgili bir soruya cevap gibi başlar. Ancak Kur’an, cevabını sadece astronomik bilgiyle sınırlamaz; bunun yerine,  zamanın düzenlenmesiyle ilgili bu sembolden yola çıkarak ,  niyet, yol, yöntem ve erdemin doğasına  dair bir mesaj verir: “Evlere arkalarından girmek birr değildir.” Bu ifade, doğrudan bir mimarî davranışı değil;  hakikate, hedefe, niyete ulaşmadaki yöntemin ahlaki meşruiyetini  anlatır. Çünkü  birr (erdem) , sadece hedef değil; o hedefe  nasıl  gidildiğiyle de ilgilidir. II. “Evler” Ne Anlatır? Kur’...

🌋 1. “Açık Kitap”tan Gelen Vahiy (15:1) الر تِلْكَ آيَاتُ الْكِتَابِ وَقُرْآنٍ مُّبِينٍ Elif Lâm Râ. Bunlar Kitab’ın ve apaçık Kur’an’ın ayetleridir. Surenin başında “ Kitap ” ve “ Kur’an ” ayrımı dikkat çeker. Bu ayrım bazı yerlerde şöyle görünür: “Kitap”: Levh-i Mahfuz’da yazılı olan ilahi bilgi, sabit ilke ve gerçek. “Kur’an”: Bu bilginin, belirli olay ve muhataba göre okunan, indirilen hali . Yani Kur’an sadece bir “metin” değil, zamanla buluşan bir akış , vahiyle inşa edilen bilinç tir. Bu da gösterir ki Kur’an hem zamanüstü (kitap) hem zamanla ilişkili (kur’an) bir hakikattir. Bu ayrım çok temel ve çok az fark edilir. 🧠 2. “Alay Etmişlerdi, Ama...” (15:11-13) “Onlardan öncekilere de elçi gelmişti, ama onlar hep alay ettiler.” “Biz de o alayı, onların kalplerine sokarız.” Burada şaşırtıcı olan şu: İnkarcıların alaycılığı , bir dış eylem değil, kalpte yerleşen bir arıza gibi tanımlanıyor. Allah onların bu tavrını “kalplerine yerleştiriyor” çünkü onlar za...