Hurûf-u Mukattaa - 17 Vahyin İç Düzeni
KUR’AN’DA KİTAP, SAHİFE, SÛRE, FURKÂN ve ÂYET Harf-Sembol, Kök-Yapı ve Vahyin İç Düzeni Üzerine Analitik İnceleme 1. KİTAP (كِتَابٌ) Kök: ك ت ب (k–t–b) — yazmak, bağlamak, takdir etmek, sabitlemek Harf-resimleri ك (Kâf): güç, yönlendirme, çerçeve. ت (Tâ): işaret, mühür, belirleme. ب (Bâ’): temel, bağ, altlık. Birleşik anlam akışı: Güçle çerçevelenen (k) → belirlenen / işaretlenen (t) → bir zemine bağlanan (b) → Kitap: belirlenmiş ve bağlanmış ilahî düzen; yazıyla sabitlenen hakikat. Kur’an’daki kullanımı Vahyin bütünü: "ذَٰلِكَ الْكِتَابُ لَا رَيْبَ فِيهِ" (2:2) Yazılı/sabit hüküm: "كُتِبَ عَلَيْكُمُ الصِّيَامُ" (2:183) Sonuç: Kitap, sabitlik + bağlanmış hüküm + ilahî düzen anlamlarını taşır. 2. SAHİFE (صَحِيفَة / صُحُف) Kök: ص ح ف (ṣ–ḥ–f) — yüzey, açılmış sayfa, yazılı tabaka Harf-resimleri ص (Sâd): çevreleyen yüzey, kaplayan alan. ح (Ḥâ): iç boşluk, açılım, nefes. ف (Fâ): ayrım, açığa çıkma. Birleşik anlam...