KURANDAN DERSLER ÇIKARMAK 🌐

Göz Yumanlar! 🙈🙉🙊 Çocukların iffeti çalınıyor! Ekranlar kirli, sokaklar güvensiz, okul yolları pusuda… Gözlerinizi mi yumdunuz? 🙈🙉🙊 Kız çocukları diri diri hayattan tecritle gömülüyor! Eğitimden, özgürlükten, karardan, yaşamdan mahrum bırakılıyorlar. Bu çağın “diri diri gömme”si budur! Ama siz hâlâ sessizsiniz… 🙈🙉🙊 Ormanlar rant uğruna yakılıyor! Yeryüzünün mescitleri, canlıların yuvası, nesillerin emaneti olan ormanlar, para tanrılarına kurban ediliyor. Bir fidanı yakan, bir nesli yakar. Ama siz seyrediyorsunuz. 🙈🙉🙊 Faiz, riba, kar payı adı altında sistemleşti! Allah ve Rasulü’ne savaş açılmış! Ama siz hâlâ bankamatik sırasındasınız. 🙊🙉🙈 Toplumda güven kalmadı! Komşu komşudan şüphe ediyor. Selamlar sustu, selametin yerini endişe aldı. Ama siz hâlâ ekran başındasınız… 🙈🙉🙊 Ticaret bozuldu, ölçü-tartı kaçtı! Aldatanlar kâr ediyor, dürüstler batıyor! Helal-haram farkı silinmiş durumda. Ama siz “piyasa böyle” diyorsunuz! 🙊🙉🙈 Hırsızlıklar yaygınlaştı! Ülkenin üstü değil...

Vahyin Biçimleri ve Elçilerin Rolü: İbrahim ve Lût Örneği (Hud Suresi 69–82) Giriş Kur’an, vahyi yalnızca sözel bir iletişim olarak değil; kimi zaman doğrudan, kimi zaman dolaylı biçimlerde, sembollerle, olaylarla ve elçiler aracılığıyla sunar.  Vahiy, hem zihinsel hem de duygusal katmanları harekete geçiren çok boyutlu bir bilinç inşasıdır. Hud Suresi’nin 69–82. ayetleri, bu derinlikli vahiy anlayışını İbrahim ve Lût peygamberlerin yaşadığı sahnelerle temsil eder.  Bu pasajda anlatılanlar, ilahi mesajın bazen sözle, bazen olayla, bazen de misafirlik kisvesiyle sahnelendiğini ve bunun hem peygamberi hem de toplumu dönüştüren bir tecelli olduğunu ortaya koyar. --- 1. Elçilerin Gelişi: Müjde, Korku ve Farkındalık “Andolsun ki elçilerimiz İbrahim’e bir müjde ile geldiler ve ‘Selâm’ dediler. O da ‘Selâm’ dedi, sonra hemen kızartılmış bir buzağı getirdi.” (Hud 11:69) Kur’an’da geçen "rusulunâ" (elçilerimiz), Allah’tan görevli olarak gelen vahiy temsilcileridir. Bu elçilerin gelişi...