İNCİL "rahmet düzeni"

 

📖 KUR’AN’A GÖRE İNCİL

Vahyin Yazıya Değil, Kalbe İndirilen “Rahmet” Boyutu

---

1️⃣ İncil kelimesi bir “kitap” adı değil, “müjde, iyi haber” anlamındadır

“İncil” kelimesi (الإنجيل / el-injîl) Arapçaya Yunanca euangelion (ευαγγέλιον) kökünden geçmiştir ve “iyi haber, müjde, ilahi sevinç haberi” anlamındadır.

Kur’an bu kelimeyi hiçbir yerde “İsa’nın yazdığı veya yazdırdığı bir kitap” olarak tanımlamaz.

Tıpkı Tevrat gibi, İncil de bir metin değil, bir vahiy düzenidir.

“Ona (İsa’ya) İncil’i verdik; onda hidayet ve nur vardı.”(Maide 46)

Buradaki “onda” ifadesi, bir kırtas (yazılı belge) değil, ilahi aydınlatma sistemi anlamındadır.

Yani İncil, İsa’nın getirdiği ruhî ve ahlakî vahiyler bütünüdür.

---

2️⃣ İncil, Tevrat yasalarının “merhamet ve vicdan boyutuyla” yenilenmesidir

Kur’an, İsa’yı Tevrat düzeninin devamı ama sert yasalardan ruhsal yumuşamaya geçişin peygamberi olarak gösterir:

“O, önündeki Tevrat’ı doğrulayıcı ve ondan bir kısmını size helâl kılmak için gönderilmiştir.”(Âl-i İmrân 50)

Bu ayet çok önemlidir:

İncil, Tevrat’ı iptal etmez; onun taşlaşmış yasalarını yumuşatır.

Yani zahirî hukuk yerine içsel merhameti öne çıkarır.

İncil sistemi, “yazılı yasa”dan “yaşayan vicdan”a geçiştir.

Bu yüzden Kur’an’da İsa’nın görevi “rahmet” olarak tanımlanır:

“O (İsa), Allah’tan size bir rahmettir.”(Meryem 21)

Yani İncil = rahmet düzeni,

Kur’an öncesi dönemde insan ruhuna indirilen ahlakî bilinç sistemidir.

---

3️⃣ İncil bir “metin” değil, İsa’ya verilen hikmettir

Kur’an’da “İncil verildi” denir ama hiçbir yerde “İncil yazıldı” denmez.

“Allah İsa’ya Kitap’ı, Hikmeti, Tevrat’ı ve İncil’i öğretti.”(Âl-i İmrân 48)

Burada dört unsur dikkat çekici:

• Kitap → Allah’ın ilahi hüküm sistemi

• Hikmet → O hükmün ruhsal bilinci

• Tevrat → Önceki yasa düzeni

• İncil → O yasanın rahmetle yeniden canlanması

Bu dört aşama, bir vahyin “metinden bilince” doğru geçişini anlatır.

İsa’ya verilen İncil bu yüzden “okunacak” değil, yaşanacak bir vahiydir.

---

4️⃣ Kur’an, İncil’in aslında yaşayan bir vahiy olduğunu; sonradan kırtaslaştırıldığını bildirir

Kur’an, önceki ümmetlerde vahyin “kırtaslaştırılması”na (yani bir metin otoritesine indirgenmesine) karşı uyarıda bulunur:

“Eğer sana kâğıda yazılı bir kitap indirseydik de, onu elleriyle tutsalardı, inkârcılar yine ‘Bu apaçık bir sihirdir’ derlerdi.”(En‘âm 7)

Bu ilke İncil için de geçerlidir.

İsa’nın getirdiği vahiy, metin olarak değil, ruha işlenmiş ilahi öğreti idi.

Fakat zamanla bu öğretiler yazıya dökülmüş, “İncil kitapları” adıyla farklı anlatılar haline gelmiştir.

Kur’an buna dolaylı olarak işaret eder:

“Onlardan bir grup, kitabı dillerini eğip bükerek okurlar ki siz onu Kitap’tan sanasınız; oysa Kitap’tan değildir.”(Âl-i İmrân 78)

Yani, sonradan yazıya geçirilen metinler vahyin aslı değildir;

bu, İncil’in insan eliyle kırtaslaşmış biçimidir.

---

5️⃣ İncil, Tevrat düzeninin içinde bir “iç dönüşüm”dür

Kur’an, İsa’yı önceki yasaların içinden doğan bir yenilenme olarak tanımlar:

“Onun izleri üzerine, önündeki Tevrat’ı doğrulayıcı olarak Meryem oğlu İsa’yı gönderdik; ona da İncil’i verdik.”(Maide 46)

Bu ayet, İncil’in ayrı bir din veya yeni yasa değil,

Tevrat içinden doğan ahlakî-ruhsal reform olduğunu bildirir.

Yani İncil, “eski sistemin iptali” değil, “eski sistemin kalben diriltilmesidir.”

---

6️⃣ İncil’in özü “müjde”, yani Allah’ın merhametinin ilanıdır

Kur’an, İsa’nın tebliğini müjde olarak tanımlar:

“Meryem oğlu İsa: Ey İsrailoğulları! Ben size, benden önce gelen Tevrat’ı doğrulayıcı ve benden sonra gelecek bir elçiyi müjdeleyici olarak geldim.”(Saff 6)

Burada iki müjde vardır:

1. Rahmetin müjdesi: Katı yasanın yerine vicdanın gelişi,

2. Son elçinin müjdesi: Kur’an’la tamamlanacak vahyin haberi.

Yani “İncil” aslında “Allah’ın rahmet haberi”dir.

Bir yasa metni değil, vahyin insana içten dokunuşudur.

---

7️⃣ Kur’an, İncil’in özünü korur ama sonradan metinleşmiş kısmını ıslah eder

“Sana Kitabı hak ile indirdik; o, Tevrat ve İncil’i doğrulayıcı ve onlar üzerine koruyucu (muhaymin)dir.”(Maide 48)

Kur’an, İncil’in vahiy ruhunu tasdik eder;

ama onun kırtas haline gelmiş, beşerî kısımlarını tashih eder.

İncil’in özündeki “rahmet ve hidayet” Kur’an’da evrenselleşir:

“Biz seni âlemlere rahmet olarak gönderdik.”(Enbiyâ 107)

İncil’in “merhamet devri”, Kur’an’da “rahmet düzeni”ne dönüşür.

---

🌿 SONUÇ

Kur’an’a göre İncil, İsa’nın elinde bir kitap değil,

Tevrat’ın katı yasalarından arınmış bir “rahmet vahyi” idi.

Bu vahiy, yazıya değil kalbe indirilmişti; insanlara yasa değil, vicdan ve merhamet bilinci kazandırıyordu.

Zamanla bu öğretiler “kırtaslaştırılarak” yazıya dönüştürüldü ve çeşitli İncil metinleri ortaya çıktı.

Kur’an, bu metinleri değil, onların ilahi özünü tasdik eder.

Yani İncil, bir cilt değil, bir bilinçtir — Allah’ın insanla yeniden sevgi bağı kurduğu vahiy dönemidir.