NUH SURESİ "topyekûn yozlaşmış bir sistemin dönüşemezliği"

UYARI / HATIRLATMA

Bu metinlerde yer alan görüş, yorum ve çıkarımlar, beşerî çabanın bir ürünüdür.

Lütfen her ifadeyi Kur’an’ın bütünüyle değerlendirin; ayetlerin rehberliğinde tartın, ölçün ve doğrulayın. 

Hakikatin tek ölçüsü Allah’ın kitabıdır. Yanlış varsa bize, doğru varsa Allah’a aittir.

Diğer kategorize edilmiş yazılarımıza aşağıdaki linkten ulaşabilirsiniz

• 🗝 KONU BAŞLIKLARI 🔻
• 
  

1. Nûh’un Tebliğinin Süresi: 950 Yıl! (71:5)

"Şüphesiz ben kavmimi gece gündüz (imana) davet ettim."

• Şaşırtıcı olan: Sûrede doğrudan “950 yıl” denmiyor, ama Nûh’un tebliği bu kadar uzun sürüyor (bkz. Ankebut 14).

• Uzun yıllar boyunca sürekli inkâr, ısrarla yüz çevirme, kulak tıkama, giysiyle kapanma (71:7) detayları, psikolojik bir sabır mucizesidir.

Bu, insanın psikolojik sınırlarını zorlayan bir "azim" metaforu gibidir.

Kuranda yahudilerin yaşama arzusu için;

"Onların, hayata karşı insanlardan ve hatta Allah’a ortak koşanlardan daha düşkün olduklarını görürsün. Onlardan her biri ister ki bin yıl yaşatılsın; oysa uzun ömür onu azaptan uzaklaştırmaz..." (Bakara, 2:96)

Burada geçen süre "bin yıl" (ألف سنة), doğrudan Nuh’un ömrüne telmih içeriyor olabilir. Fakat burada insanlar “yaşamak” isterken; Nuh, tebliğle geçirilen bir ömrü temsil ediyor.

2.Giysileri Yüzlerine Çekmeleri (71:7)

"Her davet edişimde, parmaklarını kulaklarına tıkadılar, elbiselerine büründüler..."

• Sadece duymamak değil; görmemek, etkilenmemek için fiziksel olarak kendilerini izole ediyorlar.

• Elbise ile yüzü örtmek: Sadece sembolik bir “görmezden gelme” değil, belki de hakikatten bilinçli bir kaçışın ifadesi.

Bu, modern insanın da gerçeğe karşı bilinçli bir körlük geliştirmesiyle çok benzeşir.

---

3. Toprak–Su–Gökyüzü–Doğurganlık Teması (71:10-12)

“Rabbinizden bağışlanma dileyin… Size gökten bol bol yağmur yağdırsın, mallarınızı ve oğullarınızı çoğaltsın…”

• Burada yağmurla başlayan bir “bereket zinciri” var:

  • Yağmur → Tarım → Mal → Nesil → Hayatın devamı

• İlginç olan şu:
  Tövbe = Kozmik dengeyi geri getirme.
  Modern çevre felaketleriyle bireyin içsel bozulması arasındaki ilişkiye dair kadim bir iz bu!

---

4. Göklerin Yedi Kat Yaratılması (71:15)

“Allah, yedi göğü tabaka tabaka nasıl yarattı, görmüyor musunuz?”

• Kur’an’da pek çok yerde “yedi gök” geçer.

• Ama burada “طباقًا / tabaka tabaka” ifadesiyle, âdeta bilinç katmanları, varlık mertebeleri, ya da şuur seviyeleri ima edilir gibi.

Yedi gök burada sadece uzay değil, belki de bilinç boyutlarını aşma çağrısıdır.

---

5. Yeryüzünün Sizi Bitki Gibi Bitirmesi (71:17)

“Sizi yerden bir bitki gibi bitirdi.”

• Şaşkınlık veren bir mecaz: insan = bitki

• Doğrudan bir evrim göndermesi mi? Belki. Ama asıl vurucu tarafı şu:

  • İnsan, topraktan sürgün vermiş bir bilinç tohumu gibi düşünülüyor.

  • Bu, yaratılışın sürekliliği ve ölümden sonra yeniden sürme (neş’et) anlamına da gelir.

---

6. Nûh’un Bedduası – Rahmet Peygamberinden! (71:26-28)

“Yeryüzünde bir tek kâfir bile bırakma! Çünkü onlar doğurdukça, inkârcı ve günahkâr nesiller doğuruyorlar…”

• Şaşırtıcı olan: Kur’an’da en sabırlı peygamberlerden biri olan Nûh, sonunda bedduaya başvurur.

• Bu, sadece öfke değil; topyekûn yozlaşmış bir sistemin dönüşemezliğine dair dramatik bir yargıdır.

Bugünün dünyasında da bazen bireysel çabaların sistemi değiştirmeye yetmemesi durumu gibi.